Cahan (fars. جهان) sözü Azərbaycan dilində "dünya", "aləm" və "kainat" mənalarında işlənir. Lüğətlərdəki qısa izahdan daha genişləndirilmiş şəkildə desək, "cahan" sadəcə coğrafi məkanda yerləşən Yer kürəsini deyil, daha geniş bir məfhumu əhatə edir. Bu məfhum həm maddi aləmi (ulduzlar, planetlər, qalaktikalar, fiziki varlıqlar), həm də mənəvi aləmi (insan düşüncəsi, hissləri, inancları, mənəvi dəyərlər) özündə birləşdirir. Beləliklə, "cahan" kainatın bütövlüyünü, bütün varlığın sonsuzluğunu və qarşılıqlı əlaqəsini ifadə edir.
Misal olaraq Nəsimi şeirindən götürülmüş "Məndə sığar iki cahan, mən bu cahana sığmazam" misrası şairin özünün ruhani varlığının, mənəvi aləminin fiziki dünyanın məhdudiyyətlərindən daha geniş və sonsuz olduğunu vurğulayır. Bu misrada "cahan" daha çox metaforik mənada, mənəvi aləm kimi işlənir.
Digər misalda "çıxdı günəş, doldu cahan nur ilə" deyimində isə "cahan" daha çox maddi dünyanı, təbiəti təmsil edir. Günəşin doğuşu ilə dünyanın işıqla dolması, təbiətin oyanması və həyatın canlanması təsvir olunur. Bu nümunədə "cahan"ın konkret və daha geniş bir məkana aid olduğu görünür.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, "cahan" sözü kontekstdən asılı olaraq müxtəlif çalarlarda işlənə bilsə də, hər zaman genişlik, sonsuzluq və bütövlüyün ifadəsidir. Fars mənşəli olmasına baxmayaraq, Azərbaycan dilinə o qədər yaxşı inteqrasiya olunub ki, indi artıq əsl Azərbaycan sözü kimi qəbul olunur və ədəbiyyatımızda geniş istifadə olunur.