Cəsurluq – qorxu və təhlükə qarşısında sarsılmazlıq, qətiyyətlilik, özünəinam və şücaət nümayişi deməkdir. Sadəcə olaraq "qorxmamaq"dan daha çox şey ifadə edir. Cəsur insan yalnız qorxmur, eyni zamanda qorxusunu nəzarətdə saxlayaraq, məqsədinə doğru irəliləmək qətiyyətini göstərir. Bu, həm fiziki, həm də mənəvi cəhətdən təzahür edə bilər. Fiziki cəsurluq, təhlükəli vəziyyətlərdə özünü qorumaq və ya başqalarını müdafiə etmək qabiliyyətini, mənəvi cəsurluq isə ədalətsizliyə qarşı çıxmaq, öz fikirlərini sərbəst ifadə etmək və ya çətin qərarlar qəbul etmək kimi keyfiyyətləri əhatə edir.
Lüğətlərdə verilən cəsarət, igidlik, qoçaqlıq, ürəklilik, qorxmazlıq kimi sinonimlər cəsurluğun müxtəlif tərəflərini vurğulayır. Cəsarət daha çox düşünülmüş və planlı hərəkətlərdə, igidlik və qoçaqlıq isə döyüş və mübarizə kontekstində özünü göstərir. Ürəklilik isə cəsurluğun daha duyğusal tərəfini, qətiyyət və inadkarlığı ifadə edir. Qorxmazlıq isə qorxunun tamamilə olmamasını bildirir ki, bu, nadir hallarda mümkün olan bir vəziyyətdir. Cəsurluq, qorxu hissinin olmaması deyil, qorxunun öhdəsindən gəlmək və onu məqsədlərə mane olmağa qoymamaq qabiliyyətidir.
Tarix boyu cəsur insanlar öz cəsarətləri ilə xalqların azadlığı uğrunda mübarizə aparmış, ədaləti bərpa etmiş və insanlığa fayda gətirmişlər. Onların hərəkətləri ilhamverici olub və gələcək nəsillərə nümunə olaraq qalır. Lakin cəsurluq həmişə qəhrəmanlıqla əlaqəli olmur. Gündəlik həyatda da, özünə inamı qoruyub çətinliklərin öhdəsindən gəlmək, səhvini etiraf etmək, həqiqəti demək və ya başqalarına kömək etmək kimi hallarda da cəsurluğa ehtiyac duyulur. Belə ki, həqiqi cəsurluq, təkcə qəhrəmanlıq əsərlərində deyil, hər bir insanın gündəlik həyatında özünü göstərə bilər.