Cövlan sözü ərəb mənşəli olub, əsasən "dolanma", "hərlənmə" və "dövri hərəkət" mənalarını əhatə edir. Lüğətlərdəki qısa izah bu sözün zəngin məna dünyasını tam əks etdirmir. Cövlan sadəcə bir yerə gediş-gəliş deyil, daha çox bir məqsəd ətrafında fırlanan, dəyişkən və ritmik bir hərəkətdir. Bir növ enerjinin, həyəcanın ifadəsidir. Sözün kökü olan "cəvl" fəaliyyət, fırlanma, dövr etmə fikrini verir. Bu səbəbdən cövlan, səyahət, dolanışmaq kimi sadə mənaları ilə yanaşı, daha simvolik mənalar da daşıya bilər.
Misal olaraq, bir kəpənəyin çiçəklər arasında ətrafa dolanmasını, bir çayın dağlardan axıb dənizə qovuşmasını və ya bir ulduzun göy üzündəki yolunu cövlan kimi təsəvvür edə bilərik. Bu hərəkətlərin hamısında bir dövr, bir ritm, bir məqsədə doğru irəliləmə mövcuddur. Beləliklə, cövlan sadəcə fiziki bir hərəkət deyil, həm də bir prosesin, bir hadisənin təsvirinə xarakterik bir metafora olaraq istifadə edilə bilər.
Verilən misalda, "Könlüm bulanır küçədə cövlanını görcək" ifadəsində, küçədəki həyatın, insanların gediş-gəlişinin, qarışıqlıq və həyəcanlı atmosferinin yaratdığı təsiri ifadə etmək üçün cövlan sözündən istifadə olunub. Bu, sadəcə fiziki bir hərəkət deyil, daha çox ruhi vəziyyətin bir əksidir. "Nitqim tutulur hərzəvü hədyanını görcək" ifadəsində isə, əsassız söhbətlərin, qarışıq fikirlərin, dəqiq bir məqsədsiz dolaşmanın təsvirində cövlanın metaforik istifadəsinə rast gəlirik.
Nəticədə, cövlan sözü zəngin məna ehtiva edən bir sözdür və kontekstə görə "dolanma", "hərlənmə", "dövran"dan tutmuş "həyəcan", "qarışıqlıq", "səyahət" kimi müxtəlif mənaları ifadə edə bilər. Bu sözün istifadəsi, əsərin dilinin zənginliyini və yazıçı üslubunun xüsusiyyətlərini əks etdirir.