Cürət (ər. cür'ət) sözü Azərbaycan dilində cəsarət, igidlik, qorxmazlıq, hünər, ürəklilik və ciyərlilik mənalarında işlənir. Sadəcə "qorxmamaq"dan daha çox, riskin fərqində olaraq hərəkət etməyi, qorxunun qarşısında geri çəkilməməyi, məqsədə çatmaq üçün çətinlikləri gözü qorxmadan qəbul etməyi ifadə edir.
Cürət, sadəcə fiziki güc və ya bacarıqla deyil, ruhən güclü olmaqla, daxili bir inam və qətiyyətlə əlaqədardır. Bir insanın cürətli olması, ona həm də özünə inam, müstəqillik və təşəbbüskarlıq kimi keyfiyyətlər qazandırır. Cürətli insanlar adətən, yeni təcrübələrə açıq, çətinliklərin qarşısında çəkinməyən, fikirlərini sərbəst ifadə edən və həyatda öz yolunu seçən insanlardır.
Tarix boyu cürət, böyük nailiyyətlərin əsasını təşkil edib. Kəşflər, ixtiralar, sosial dəyişikliklər – bütün bunların arxasında cürətli insanların cəsarəti, qorxmazlığı və qətiyyəti dayanır. Ədəbiyyatda və incəsənətdə cürət tez-tez qəhrəmanlıq, mübarizə və azadlıq motivləri ilə əlaqələndirilir.
Lüğətdəki misal cümlədə olduğu kimi ("Bir bu gəncdə hünərə, cürətə bax!") cürət, hünərlə (bacarıqla) birlikdə işləndiyi zaman, bu bacarığın cəsarətlə, qorxmazlıqla birləşməsini vurğulayır. Yəni, sadəcə bacarıqlı deyil, həm də o bacarığı göstərmək üçün cürətlidir.
Beləliklə, cürət sadəcə bir söz deyil, həm də insanın xarakterini, qətiyyətini və həyata baxışını əks etdirən mürəkkəb bir keyfiyyətdir.