Dad-Damaq: Lüğətlərdə "dad-damaq" sözü əsasən "ləzzət, nəşə" mənasında izah olunsa da, bu ifadənin dərinliyinə varmaq, onun zəngin mənasını tam şəkildə anlamaq üçün daha geniş bir təhlil aparmaq lazımdır. Sadəcə ləzzət və nəşədən ibarət olmayan "dad-damaq", həm fiziki, həm də mənəvi bir doyma hissidir. Bu, yeməyin, içkinin və ya hər hansı bir hadisənin, anın, duyğunun insanın ruhu və bədənində yaratdığı xoş təəssüratların, xoş duyğuların, xoş təəssüratların birliyidir.
Rəsul Rzanın misalında olduğu kimi, "Yurd edəli Azərbaycanı; Dad-damaq vermisən bizim ellərə" ifadəsində "dad-damaq" yalnızca qida mənasında deyil, daha geniş mənada, Vətənə bağlılıqdan, öz torpağında yaşamaqdan doğan xoşbəxtlik, qürur, mənsubiyyət hissi, ruhi doyma mənasında işlənir. Bu, mənəvi bir ləzzət, ruhun təravəti, qəlbin rahatlığıdır. Azərbaycan torpağı insanların ruhlarına dad-damaq verir, onları qidalandırır, xoşbəxt edir.
Beləliklə, "dad-damaq" sözü sadəcə bir lüğət mənasından daha çox şey ifadə edir. O, bir mədəniyyətin, bir tarixin, bir vətənin ruha bəxş etdiyi dərin və çoxşaxəli bir hissi təcəssüm etdirir. Bu ifadənin dərinliyi, onun kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalar qazana bilməsi, onu Azərbaycan dilinin zənginliyinin təcəssümü edir.
Nəticə etibarilə, "dad-damaq" həm fiziki duyğuları, həm də mənəvi təəssüratları özündə birləşdirən, bəşəri və milli duyğuları əks etdirən dərin mənalı bir ifadədir.