Dairəvi (ər. dairə + -vi) sifət. Dairə şəklində olan; dəyirmi, girdə. Bu söz, əsasən bir obyektin forma və görünüşünü təsvir edir və onun tam və ya qismən bir dairəyə bənzərliyini vurğulayır. Dairəvi forma həm təbiətdə, həm də insan əməyinin məhsullarında geniş yayılmışdır. Günəş, Ay və bəzi ulduzlar dairəvi görünürlər. Bir çox bitki və meyvənin kəsiyi də dairəvi olaraq qəbul edilə bilər. İnsanlar isə əsrlərdir ki, dairəvi formalardan müxtəlif məqsədlər üçün istifadə edirlər: təkərlərdən saatlara, sikkələrdən memarlıq elementlərinə qədər.
Dairəvi formaların estetik cəlbediciliyi də inkar edilməzdir. Onların simmetriyası və harmoniyası insan gözü üçün xoşdur. Bu səbəbdən də, dairəvi elementlər tez-tez incəsənət əsərlərində, dizaynda və memarlıqda istifadə olunur. Məsələn, Roma imperiyasının amfiteatrları və ya müasir dövrdəki futbol stadionlarının bir çoxunun forması dairəvi və ya dairəyə yaxındır. Dairəvi formaların sərbəst hərəkət və dönmə ilə də əlaqələndirilməsi, onları texnologiya və nəqliyyat sahələrində də vacib edir.
Sözün sinonimləri olan "dəyirmi" və "girdə" ilə müqayisədə "dairəvi" daha dəqiq bir təsviri verir. "Dəyirmi" və "girdə" daha çox ümumi istifadə olunur və bəzən qeyri-dəqiq ola bilər, halbuki "dairəvi" obyektin əsasən dairəyə yaxınlığını ifadə edərək daha ciddi bir ifadədir. Məsələn, bir top "dəyirmi" ola bilər, ancaq ideal dairəvi olmaya da bilər. Lakin bir "dairəvi masa" deyəndə masanın dairəyə çox yaxın bir formaya malik olması nəzərdə tutulur. Yəni "dairəvi" sözü daha riyazi bir dəqiqliyi özündə əks etdirir.
Nümunə cümlə: Mehmanxanada ilk nəzərə dəyən birinci mərtəbədəki böyük dairəvi dəhlizin bir neçə yerdən şırım-şırım səthi gözəl görünüş yaradırdı. (Burada "dairəvi" sözü dəhlizin formasını dəqiq şəkildə təsvir edir).