Danəndə sözü farsca mənşəli olub, əslində "bilici", "bilirli" mənasını verən bir söz olaraq qəbul edilə bilər. Ancaq sadəcə "oxumuş" kimi tərcümə etmək onun zəngin mənasını tam əks etdirməz. Çünki "danəndə" yalnız kitab oxumaqla qazanılan biliyi deyil, həm də həyat təcrübəsi, mühakimə qabiliyyəti və dünyagörüşü ilə formalaşan geniş biliyi ifadə edir.
Klassik ədəbiyyatımızda tez-tez rast gəlinən "danəndə" sözü, "oxumuş"dan fərqli olaraq, passiv bir bilik yığımını deyil, aktiv bir düşüncə və anlayış qabiliyyətini nəzərdə tutur. Danəndə insan yalnız kitablar oxumaqla kifayətlənməz, o, oxuduqlarını həzm edər, tənqidi düşüncə tətbiq edər və öz müstəqil fikir və nəticələrini formalaşdırar.
Beləliklə, "danəndə" sadəcə "bilici" və ya "oxumuş" olmaqdan daha çox, geniş dünyagörüşü, dərin düşüncə qabiliyyəti və həyat təcrübəsinin birləşməsini ifadə edən, nüfuzlu və hörmətli bir insana işarə edir. Bu, sadəcə "məlumatlı" olmaqdan daha çox "ağıllı" və "kamil" olmaq deməkdir.
Misal olaraq verilən "Qəmərin çox oxumuş, danəndə bir dayısı var idi" cümləsində, dayının yalnız oxumuş olmaması, həm də biliyini həyatda tətbiq edə bilən, müdrik və ağıllı bir şəxs olduğu vurğulanır. "Danəndə" sözü bu cümləyə daha çox dərinlik və anlam qatır.