Dargözlülük, əsasən paxıllıq, gözü götürməzlik və xəsislik kimi mənfi keyfiyyətləri özündə əks etdirən bir anlayışdır. Bu, sadəcə mal-mülkə, maddi sərvətə qısqanclıqla yanaşmaqdan daha geniş bir məfhumdur. Dargözlü insan, başqalarının uğurlarını, qazandıqlarını, hətta kiçik nailiyyətlərini belə, dözməz, onlara qarşı gizli və ya aşkar nifrət bəsləyərək, özünün geridə qalmasının səbəbini başqalarında axtarar.
Dargözlülüyün kökü, əksər hallarda özünə inamsızlıq, qeyri-təminat hissi və özünü başqaları ilə müqayisə etməkdən doğan aşağılıq kompleksindədir. Belə insanlar, öz qabiliyyətlərinə inanmadıqları üçün, başqalarının uğurlarını öz nailiyyətlərinin əksi olaraq qəbul edir və bu da onlarda həsəd və kin hisslərini artırır. Bu hissləri gizlətmək əvəzinə, bəzən açıq şəkildə ifadə edirlər, tənqid və qınaqlarla başqalarını aşağılamağa çalışırlar.
Misal olaraq, sitatda verilən "Məni tərif etməkləri onların dargözlülüyündündən və uzağı görmədiklərindənidir" cümləsində, şəxs özünün təriflənməsinin səbəbini, tərif edənlərin özünə qarşı paxıllıq və məhdud dünyagörüşləri ilə əlaqələndirir. Bu, dargözlülüyün həm özünə, həm də ətrafdakılara mənfi təsirini göstərir. Çünki dargözlük, sağlam rəqabəti məhv edərək, inkişafı əngəlləyir və insanları qarşıdurmaya aparır.
Dargözlülükdən fərqli olaraq, sağlam rəqabət, insanları daha yaxşı olmağa, öz üzərinə işləməyə təşviq edir. Dargözlük isə başqalarının uğurlarını qəbul etməkdə çətinlik çəkməklə, inkişafı və irəliləməyi maneə törədir. Ona görə də, dargözlülüyü aradan qaldırmaq üçün özünə inamı artırmaq, başqalarının uğurlarına sevinməyi öyrənmək və öz nailiyyətlərinə diqqət yetirmək vacibdir.