Dava-şava sözü, Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir ifadə olub, iki və ya daha çox tərəf arasında baş verən mübahisə, dalaş, qarşıdurma və ya münaqişəni ifadə edir. Sadəcə "dava" və ya "dalaş" sözlərinin sinonimi olmaqdan kənara çıxaraq, daha çox səs-küylü, həyəcanlı və tez-tez fiziki münaqişə ilə nəticələnə biləcək bir vəziyyəti təsvir edir.
Sözün ikinci hissəsi olan "şava" sözü, dava-dalaşın müşayiət olunduğu səs-küy, qışqırıq, qarışıqlıq və ümumi bir qarışıqlıq atmosferini vurğulayır. Beləliklə, "dava-şava" ifadəsi yalnız fiziki mübarizəni deyil, həm də onun ətrafında yaranan xoşagəlməz vəziyyəti, gərginliyi, əsəbi mühiti əhatə edir. Bu, "dava-dalaş" ifadəsindən daha ifadəli və obrazlıdır.
Mətnin son cümləsi – "Bütün dünyadan padşah tayfası, bəy, xan, böyük varlılar götürüləndən sonra, yəqin ki, dava-şava da olmayacaq" – ironik bir ifadədir. Bu cümlə, sərvət və gücün dava-şavanın əsas səbəblərindən biri olduğunu, yəni insanların maddi mənfəət, nüfuz və hakimiyyət uğrunda mübarizə apardıqlarını ifadə edir. Əslində, tarix göstərir ki, belə bir iddia tamamilə doğru deyil. Hətta padşahlar və varlılar arasında da münaqişələr, dava-şavalara rast gəlinir. Bu cümlədəki yumor, həqiqətin mənfi tərəfini qabartmaqla yaranır.
Yekun olaraq, "dava-şava" sözü sadəcə "dava" və ya "dalaş"dan daha çox şeyi ifadə edir. O, bir hadisənin həm fiziki, həm də emosional, psixoloji tərəflərini əhatə edərək, daha dolğun və təsirli bir təsvir yaradır.