Dava-şavalı sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında özünəməxsus yer tutan, əsasən şifahi nitqdə işlənən bir ifadədir. "Davalı" sözünün genişləndirilmiş, daha ifadəli və obrazlı bir formasıdır. Sadəcə "davalı" demək, bir mübahisənin, qarşıdurmanın mövcudluğunu bildirir. Lakin "dava-şavalı" bu mübahisənin səs-küyünün, gərginliyin, bəlkə də qışqırıqların və həyəcanın daha çox olduğunu, ətrafdakıları da özünə cəlb etdiyini göstərir.
Sözün tərkibindəki "dava" komponenti mübahisə, münaqişə, ədavət mənasını daşıyır. "Şavalı" isə "şav" felindən törəmiş olub, səs-küylü, qarışıq, həyəcanlı bir vəziyyəti ifadə edir. Beləliklə, "dava-şavalı" bir yerdə davam edən, ətrafı səs-küylə və gərginliklə bürüyən bir mübahisəni, münaqişəni təsvir edir. Bu ifadə, sadəcə faktı deyil, həm də o faktın yaratdığı atmosferi, əhval-ruhiyyəni canlı şəkildə çatdırır.
Misal üçün, "Qonşular arasında yenə dava-şavalı düşüb" cümləsində, sadəcə qonşular arasında mübahisənin olması deyil, həm də o mübahisənin səs-küylü və gərgin bir şəkildə davam etməsi vurğulanır. Sözün emosional yüklənməsi, onu gündəlik nitqdə daha təsirli və təsvirli edir. "Dava-şavalı" ifadəsi, dilin ifadə imkanlarının zənginliyini nümayiş etdirən və mənaları daha dolğun şəkildə çatdıran bir nümunədir.
Ümumiyyətlə, "dava-şavalı" ifadəsi, Azərbaycan dilinin canlılığını, ifadə qabiliyyətini və obrazlılığını əks etdirən maraqlı bir leksik vahiddir. Onun "davalı" sözündən fərqlənməsi, həmin leksik vahidin təkcə məna çatdırmaqda deyil, həm də duyğuları, təəssüratları tam şəkildə ifadə etməkdəki gücünü göstərir.