Dayanıqsız sifəti, əsasən iki əsas mənada işlənir: birincisi, fiziki və ya mənəvi möhkəmliyin, dayanıqlığın olmaması, ikincisi isə sabitliyin, davamlılığın yoxluğu mənasında.
Birinci mənada dayanıqsız, fiziki cəhətdən zəif, möhkəm olmayan, asanlıqla dağıla bilən, qırıla bilən obyektlərə, eləcə də mənəvi cəhətdən zəif, mətanətsiz, səbirsiz, dözümsüz, əzmkarlığı az olan insanlara aid edilir. Belə insanlar çətinliklər qarşısında tez ruhdan düşür, maneələrə qarşı müqavimət göstərə bilmirlər. Misal üçün, "dayanıqsız bina" deyərkən, binanın köhnəlməsi, zəif əsasının olması nəzərdə tutulur; "dayanıqsız adam" deyərkən isə həmin adamın mənəvi zəifliyi, səbirsizliyi və dözümsüzlüyü ön plana keçir. Bu mənada, sinonim sözlər olaraq qeyri-möhkəm, zəif, əzilən, sarsıdıcı, mətanətsiz, səbatsız, dözümsüz, qətiyyətsiz göstərmək olar.
İkinci mənada isə dayanıqsız, sabitliyi olmayan, davamsız, dəyişkən, qeyri-müəyyən vəziyyətləri, hadisələri, prosesləri təsvir edir. Məsələn, "dayanıqsız hava", "dayanıqsız iqtisadiyyat", "dayanıqsız əlaqələr" ifadələrində sabitliyin, davamlılığın olmaması, tez-tez dəyişikliklər olması ifadə olunur. Bu kontekstdə davamsız, keçici, sürəksiz, dəyişkən, qeyri-sabit, müvəqqəti kimi sinonimlər istifadə oluna bilər. Dayanıqsızlıq, həmçinin əmin-amanlığın, sakitliyin olmamasını, gərginliyin, qeyri-müəyyənliyin üstünlük təşkil etməsini də ifadə edə bilər.
Ümumiyyətlə, dayanıqsız sözü həm fiziki, həm də mənəvi zəifliyi, həm də sabitliyin olmamasını ifadə edən çoxşaxəli bir anlayışı əks etdirir. Mənası kontekstdən asılı olaraq müxtəlif çalarlar ala bilər.