Dedi-qoduçuluq: Bu termin, dedi-qodu yaymaqla məşğul olan şəxsin xarakteristik xüsusiyyətlərini və həyat tərzini əks etdirən geniş bir anlayışı özündə birləşdirir. Sadəcə "dedi-qodu etmək" hərəkətindən daha çox, dedi-qoduçuluq bir həyat tərzi, hətta bir növ "peşə" kimi də qəbul edilə bilər. Bəzi insanlar üçün dedi-qodu, sosial əlaqələrin qurulması və qorunması, öz əhəmiyyətlərini nümayiş etdirmək və ya başqalarına nəzarət etmək üçün bir vasitəyə çevrilir. Bu, həm də boş vaxtın doldurulması, əyləncə və həyəcan axtarışı kimi də baş verə bilər.
Dedi-qoduçuluğun mahiyyətini anlamaq üçün, bu fəaliyyətin arxasında gizlənən psixoloji və sosial amilləri araşdırmaq lazımdır. Həsəd, paxıllığ, özünəinam çatışmazlığı, sosial qəbul olunma ehtiyacı, informasiya əldə etmək istəyi və ya hətta kiminsə əleyhinə qərəz kimi amillər dedi-qodunun əsasını təşkil edə bilər. Bu, məlumatın qeyri-dəqiq, şişirdilmiş və ya tamamilə uydurma şəkildə yayılmasına gətirib çıxarır, nəticədə insanların reputasiyasına, münasibətlərinə və hətta həyatlarına ciddi ziyan vurur.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, dedi-qodu həm yayıcı, həm də dinləyici üçün müəyyən bir "məmnuniyyət" hissi yarada bilər. Yayıcı özünü informasiyaya sahib olan və onu paylaşan kimi hiss edir, dinləyici isə məlumatlılıq hissi və əyləncə əldə edir. Ancaq bu qısamüddətli məmnuniyyət, uzunmüddətli mənfi nəticələrə yol açır. Dedi-qoduçuluq əslində sosial toxumanı zədələyir, etimadı sarsıdır və insanları bir-birinə qarşı qoyur.
Beləliklə, dedi-qoduçuluq sadəcə bir xasiyyət xüsusiyyəti deyil, kompleks sosial və psixoloji proseslərin nəticəsidir. Onun mənfi nəticələrini anlamaq və bu davranışdan çəkinmək, sağlam və etibarlı sosial əlaqələrin qurulması üçün olduqca vacibdir.