Adaxlamaq sözü, Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termin olub, əsasən qız və oğlan uşaqlarının hələ kiçik yaşlarında valideynləri tərəfindən rəsmi bir nişanlanma, sözlənmə və ya bağlama mərasiminə bənzər bir şəkildə bir-birinə söz verilməsini ifadə edir. Bu, rəsmi bir nişan deyil, daha çox gələcəkdə nikah bağlamaq niyyətinin erkən yaşlarda ifadə edilməsidir.
Adaxlamanın mədəni və sosial konteksti bölgədən bölgəyə fərqlənir. Bəzi yerlərdə sadəcə valideynlər arasında bir razılaşma olaraq qalır, bəzilərində isə daha rəsmi, qohum-əqrəba və yaxınların iştirakı ilə keçirilən bir mərasim şəklini ala bilər. Hətta adaxlanan uşaqlar bu prosesin fərqində olmaya bilərlər. Adaxlama, qız və oğlan uşaqlarının ailələri arasında möhkəm bir əlaqənin qurulmasına və gələcəkdə mümkün nikahın yolunun açılmasına xidmət edir.
Adaxlama ənənəsinin kökləri qədim ənənələrə dayanır və cəmiyyətin sosial strukturlarından, qohumluq əlaqələrindən və ailələrin bir-birləri ilə əlaqələrinin qurulma formasından qaynaqlanır. Müasir dövrdə adaxlama ənənəsinin tətbiqinin yaygınlığı azalsa da, hələ də bəzi bölgələrdə davam etdirilməkdədir. Bu ənənənin mövcudluğu, Azərbaycan mədəniyyətinin qədim ənənələrinə sadiqliyinin və sosial toxumasının bir parçası olduğunu göstərir.
Maraqlıdır ki, adaxlama ənənəsi yalnız Azərbaycana xas deyil, bəzi digər türk və Şərq mədəniyyətlərində də müxtəlif formalarda mövcuddur. Bu da göstərir ki, bu ənənənin kökləri çox qədimdir və zaman içində fərqli mədəniyyətlərdə öz əksini tapmışdır. Adaxlama, eləcə də digər ənənələr kimi, zamanın təsiri altında dəyişikliyə uğramışdır və müasir şəraitə uyğunlaşmışdır. Lakin, əsas mahiyyəti – gələcək nikah üçün erkən mərhələdə bir razılaşmanın qurulması – dəyişməz olaraq qalır.