Deyingənlik, bir insanın həddindən artıq danışma, hər şey haqqında fikirlərini, hətta lazımsız və əhəmiyyətsiz məlumatları bölüşmə meylidir. Bu, sadəcə "çox danışmaq"dan daha çoxdur; deyingənlikdə söhbətin məzmunu və tərzi də əhəmiyyətli rol oynayır. Deyingən insan tez-tez aramsız danışır, digərlərinin fikirlərinə qulaq asmaq əvəzinə, öz fikirlərini üstün tutur və söhbəti öz ətrafında fırladır.
Bu xüsusiyyət tez-tez özünü göstərə bilər: qeybətçilikdə, gizli məlumatları yaymaqda, şəxsi həyat detallarını paylaşmaqda, kəskin və düşünülməmiş fikirlər söyləməkdə. Nəticədə, deyingənlik insanın ətrafındakıları bezdirə, onların etimadını sarsıda və münasibətlərə zərər verə bilər. Deyingənliyin səbəbləri müxtəlifdir: özünəinam çatışmazlığı, diqqət cəlb etmək istəyi, emosional tələbatlar və ya sadəcə düşüncəsiz davranış ola bilər.
Deyingənliyin pis bir xüsusiyyət olması, onun sosial münasibətlərə mənfi təsirindən qaynaqlanır. Deyingən insan həm özü üçün, həm də ətrafındakılar üçün problemlər yaradır. Onun söylədikləri həmişə doğru və ya düşünülmüş olmur, bu da yanlış anlaşılmalara və konfliktlərə səbəb ola bilər. İnsanlar deyingən insanlardan uzaqlaşa, onlarla ünsiyyətdən qaçına bilərlər. Beləliklə, deyingənlik yalnız pis xasiyyət deyil, həm də sosial adaptasiya üçün ciddi maneədir.
Bəzi hallarda, deyingənlik arxaik anlayışlardan və ya hətta müəyyən mədəniyyətlərdə qəbul olunan davranış normalarından qaynaqlana bilər. Ancaq müasir dünyada, effektiv ünsiyyət və hörmətli münasibətlər üçün diqqətli və ölçülü danışmaq, dinləməyi bacarmaq çox əhəmiyyətlidir. Ona görə də, deyingənlik üzərində işləmək və bu xüsusiyyəti nəzarətdə saxlamaq hər kəs üçün faydalıdır.