Dəcəllik: İnsanlarda, xüsusilə uşaqlarda müşahidə olunan, əsasən zərərsiz olsa da, bəzən narahatlığa səbəb ola biləcək şən, oynaq, zarafatcıl, hərəkətli, azacıq da olsa yaramazlıq əlamətləri ilə müşayiət olunan davranış tərzi. Sadəcə "nadinclik" kimi tərif etmək, dəcəllik anlayışının bütün çalarlarını əhatə etmir. Çünki dəcəllik, sadəcə qaydalara əməl etməmək deyil, həm də bir növ maraqlı, özünəməxsus bir ünsiyyət formasıdır. Dəcəl uşaq, ətrafındakıları əyləndirmək, diqqətini cəlb etmək, ya da sadəcə olaraq həyatın enerjili təzahürünü göstərmək üçün belə davranır.
Dəcəllik, müəyyən bir yaş mərhələsinin təbii bir hissəsi ola bilər. Uşaqlar, öz ətraf mühitini kəşf edərək, sərhədləri sınayaraq, qadağaları pozaraq, həyatın incəliklərini öyrənirlər. Bu zaman dəcəllik, onların müstəqilliyə doğru addım atmaları, öz fərdliliyinə doğru irəliləmələri kimi də qiymətləndirilə bilər. Ancaq dəcəllik həddini aşarsa və başqalarına ziyan vurmağa, ətraf mühitə mənfi təsir göstərməyə başlasa, bu zaman müdaxilə etmək vacibdir.
Zeynəb misalında olduğu kimi, dəcəllik, adamlara sataşmaq, onları utandırmaq, ya da gülməli vəziyyətə salmaq üçün kiçik oyunlar oynamaq, zarafatlar etmək kimi ifadə oluna bilər. Bu davranışlar, zərərsiz olsa da, həmişə qəbul olunan hərəkətlər olmaya bilər. Dəcəllik anlayışını tam başa düşmək üçün, kontekstin, davranışın intensivliyinin və nəticələrinin nəzərə alınması vacibdir. Yəni, bir uşağın dəcəl hərəkəti ilə böyüyün dəcəl hərəkəti eyni mənada deyil və eyni cür qiymətləndirilməməlidir.