Dəfn (ər. دفن - dəfn) sözü, ərəb mənşəli olub, ölmüş bir varlığı torpağa vermək, yəni basdırmaq mənasını ifadə edir. Sadəcə "ölünü basdırmaq" deyilməklə kifayətlənmir, daha geniş bir məna kəsb edir. Dəfn, həm fiziki bir hərəkət, həm də müəyyən dini və sosial ritualları özündə əks etdirən bir prosesdir. Bu proses əksər mədəniyyətlərdə ölüm sonrası sayğı, hörmət və anım mərasimlərinin ayrılmaz bir hissəsidir.
Dəfn mərasimi, cəmiyyətin ölümə yanaşmasını, dini inanclarını və sosial quruluşunu əks etdirən bir göstəricidir. Fərqli mədəniyyətlərdə dəfn mərasimləri müxtəlif formalarda həyata keçirilir; bəzi yerlərdə sadə, bəzilərində isə olduqca mürəkkəb və genişmiqyaslı olur. Mərhumun dini inancı, sosial statusu, ailəsinin adət-ənənələri dəfn prosesinin mahiyyətini və tərzinə təsir göstərən əsas amillərdir. Məsələn, bəzi mədəniyyətlərdə mərhumun əşyaları, qurbanlar və ya yeməklər qəbrinə qoyulur. Bəzi dini inanclara görə isə dəfn mərasimi müəyyən dua və ayinlər ilə müşayiət olunur.
Dəfn, sadəcə bir fiziki proses deyil, həm də mərhumun xatirəsini yaşatmaq, onu son dəfə yola salmaq və yas tutmaq üçün bir fürsətdir. Dəfn mərasimi, ailə üzvləri və yaxınlarının bir araya gələrək, mərhumu anmaq, kədərlərini bölüşmək və bir-birinə dəstək olmaq üçün əlverişli bir mühit yaradır. Bu baxımdan, dəfn, həm fərdi, həm də ictimai əhəmiyyətə malik bir prosesdir.
Mirzənin ölüm xəbərinin şəhərə yayılması və tüccarların, əyanların onun dəfn mərasiminə qatılmasından aydın olur ki, Mirzə cəmiyyətdə hörmətli bir şəxs olub. Onun dəfn mərasimi, yalnız bir basdırma prosesi deyil, eyni zamanda, onun həyatına və şəxsiyyətinə verilən dəyərin, ictimai statusunun və ictimai xatirəsinin göstəricisidir.