Dəğdəğəçi sözü Azərbaycan dilində əsasən vəsvəsəli və səksəkəli insanları təsvir etmək üçün işlədilir. Sözün özü də, həm sifət, həm də isim kimi işlənə bilər. Sifət kimi istifadə edildikdə, bir insanın xarakterini, onun davamlı narahatlıq və qorxu hissləri ilə dolu olmasını ifadə edir. Məsələn, "dəğdəğəçi insan" deyərkən, özünü daim narahat edən, hər şeyə şübhə ilə yanaşan, əmin ola bilməyən, qərar verməkdə çətinlik çəkən bir şəxsi nəzərdə tuturuq.
İsim kimi istifadə edildikdə isə, "dəğdəğəçi" vəsvəsə və narahatlıq hisslərinin özü üçün metaforik bir ifadə kimi işlənir. Bu mənada, "dəğdəğəçi onu bürümüşdü" kimi ifadələr, şəxsin içini bürüyən qorxu və narahatlıq hisslərinin gücünü və təsirini daha yaxşı ifadə edir. Yəni, vəsvəsə, qorxu və narahatlıq sanki bir varlıq kimi təsvir edilir və insanın həyatını ələ keçirir.
Etimalogiyası haqqında dəqiq məlumat olmasa da, "dəğdəğə" sözünün özündən irəli gələrək, "dəğ" (dəhşət, qorxu) və ya "dəq" (sıxıntı, narahatlıq) kimi köklərdən törəməsi ehtimal edilir. "Çi" əlavəsi isə "kimisi", "olan" kimi mənalar verir və sözü canlılaşdırır. Beləliklə, "dəğdəğəçi" sözü, dərin psixoloji təsirə malik bir söz olub, insanın daxili narahatlığını və həyəcanını təsvir etmək üçün effektiv bir vasitədir.
Ümumilikdə, "dəğdəğəçi" sözü sadəcə vəsvəsəli və səksəkəli olmağın kəskin və təsirli bir ifadəsindən daha artıqdır. O, daxili mübarizəni, davamlı qorxu və narahatlığı, həyatın rahatlığını pozaraq, insanın ruhi vəziyyətinə sərt təsirini də ifadə edir. Bu sözü işlətməklə, həm də bu vəziyyətin ağır olduğunu və anlaşılacağını vurğulayırıq.