Dənə (fars. دانه) sözü Azərbaycan dilində saymaq üçün işlədilən bir say vahididir. Əsasən cansız və sayıla bilən cisimləri təyin etmək üçün istifadə olunur. "Dənə"nin kökü fars dilindən gəlir və hər bir, vahid mənasını verir. Lüğətlərdə sadəcə "eyni cinsdən olan şeylərin hər biri, ədəd" kimi izah olunsa da, "dənə"nin istifadəsi kontekstdən asılı olaraq daha geniş mənalar da kəsb edə bilir.
Məsələn, "beş dənə kitab" ifadəsi beş ayrı-ayrı kitabı göstərir. Ancaq "dənə" sözü yalnız fiziki cisimləri deyil, mücərrəd anlayışları da saymaq üçün işlənə bilər. "İki dənə sual", "üç dənə fikir" kimi ifadələr də dilçiliyimizin ayrılmaz hissəsidir. Bu mənada "dənə", müəyyən miqdarı ifadə etməkdən daha çox, sayı müəyyən olmayan, amma fərqli qruplara bölünə bilən elementləri sadalamaq funksiyası daşıyır.
"Dənə"nin istifadəsində diqqət edilməli bir nöqtə də onun əsasən gündəlik danışıq dilində daha çox işlənməsidir. Rəsmi yazı tərzinə nisbətən, qeyri-rəsmi və sərbəst dil üslubunda daha tez-tez rast gəlinir. Bu sözün əvəzinə "ədəd" və ya "vəhdət" kimi daha formal sözlər də işlənə bilər, amma "dənə" daha yüngül və təbii bir səslənməyə malikdir.
Ümumiyyətlə, "dənə" sözünün sadəliyi və geniş tətbiq imkanları onu Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının əhəmiyyətli bir hissəsi edir. Onun istifadəsi nitqi daha canlı və təbii edir, həm də saymanın sadə və başa düşülən şəkilini təqdim edir.