Dəni sifəti ərəb mənşəli olub, əsasən "alçaq", "rəzil", "əxlaqsız", "iyrənc" kimi mənfi keyfiyyətləri ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "alçaq" və "rəzil" mənaları verilmiş olsa da, dəni sözü daha geniş kontekstdə, şəxsiyyətin mənəvi tərəfini, əxlaqını və davranışlarını ifadə edən bir sıfat kimi istifadə olunur. Bu mənada, sadəcə sosial statusdan deyil, həm də əxlaqi prinsiplərdən kənar, alçaq əməllər törədən, naməhrəm və ictimai əxlaqa zidd hərəkətlər edən insanları təsvir edir.
Sözün istifadə olunduğu nümunə cümləsində ("Dəni məqsədlilərin burada şəltəsi işləməz… Onları kənar etmək, öz məqamlarına qovmaq lazımdır") dəni şəxslərinin öz məqsədlərinə çatmaq üçün hər hansı vasitədən istifadə etmək qabiliyyətinə, yalan, hiyləgərlik və digər əxlaqsız üsullara əl atmalarına işarə edilir. Belə şəxslərin "şəltəsi"nin (yəni, hiylə, məkr, oyun) işləməməsi isə, onların planlarının boşa çıxmasını, məqsədlərinə nail ola bilməmələrini ifadə edir. Yəni, onların alçaqlığı öz əleyhinə işləyir.
Ümumi olaraq, "dəni" sözü sadəcə bir sıfat deyil, həm də müəyyən bir şəxsiyyət tipini, mənfi xüsusiyyətlərə malik insanları təsvir etmək üçün istifadə olunan güclü bir ifadədir. Sözün çağırış etdiyi hisslər nifrət, iyrənmə və rəğbətdən ibarətdir.