Dəryaz, ot biçmək üçün istifadə olunan, uzun saplı və dişsiz orağa bənzəyən bir kənd təsərrüfatı alətidir. Kərənti kimi də adlandırılan dəryaz, adətən, əl ilə istifadə olunur və əsasən otlaq sahələrində, çəmənliklərdə ot biçmək üçün tətbiq edilir.
Oraqdan fərqli olaraq, dəryazın dişləri yoxdur; əvəzində kəsici hissəsi hamar və əyri formada olur. Bu xüsusiyyət ona daha geniş bir ərazini kəsməyə imkan verir və otların daha düzgün biçilməsinə kömək edir. Dəryazın uzun sapı isə biçən şəxsin əyilmədən, dik duraraq işləməsinə şərait yaradır. Bu, işin daha rahat və səmərəli aparılmasına səbəb olur.
Tarixən, dəryaz Azərbaycanın kənd təsərrüfatında geniş yayılmış bir alət olub və bu gün də bəzi regionlarda, xüsusən də əl ilə ot biçmənin daha çox tətbiq olunduğu yerlərdə istifadə olunur. Dəryazın sadəliyi və effektivliyi onu əsrlər boyu kəndlilər üçün əvəzolunmaz bir vasitə halına gətirib. Müasir texnologiyanın inkişafına baxmayaraq, dəryazın özünəməxsus yeri və əhəmiyyəti hələ də qalmaqdadır.
May ayının biçin mövsümü dəryazın istifadəsinin ən pik nöqtəsidir. Bu zaman biçinçilər əllərində dəryazlarla tarlalarda, çəmənliklərdə çalışır, mal-qara üçün yem təmin edirlər. Dəryazın köməyi ilə əldə olunan otlar quruduqdan sonra heyvanlara yem olaraq verilir və ya digər məqsədlər üçün istifadə olunur.