Dərzi sözü Azərbaycan dilində paltar biçib-tikən ustanı ifadə edir. Ancaq bu sadə tərif, bu zərif sənətin gerçək mahiyyətini tam əks etdirmir. Dərzi sadəcə bir usta deyil, parça ilə danışan, iynə ilə rəsm çəkən, əlləri ilə sehr quran bir sənətkar, bir yaradıcıdır. O, sadəcə parça parçalarını bir-birinə birləşdirmir, həyatın özünə toxunur, insanları gözəlliklə bəzəyir.
Dərzi peşəsi əsrlər boyu davam edən zəngin bir tarixə malikdir. Əl işi olan bu peşədə dəqiqlik, səbr, zəhmətsevərlik və estetik zövq əsas amillərdir. Müasir texnologiyanın inkişafına baxmayaraq, əl işinin dəyəri hələ də itirilməmişdir. Hətta çoxları əl tikmə paltarlara daha çox üstünlük verirlər, çünki bu paltarlar unikal və fərdi olurlar, onlara dərzinin özünün toxunduğu duyğular, hisslər hopur.
Dərzi yalnız paltarlar tikmir. O, həm də insanların özünəinamını, gözəllik duyğusunu tikən bir sənətkar kimi dəyərləndirilir. Bir toy libasının hazırlanması, yeni doğulmuş körpə üçün paltar tikilməsi, və ya sadəcə köhnə bir paltarı təmir etmək - bunların hamısı dərzinin bacarıq və sənətinin əksidir. O, həm praktiki ehtiyacları ödəyir, həm də estetik zövqü təmin edir.
"Dərzi şagirdi", "uşaq dərzisi" kimi ifadələr bu sənətin nəsillər boyu davam etdiyini, təcrübənin və sənətin ötürülməsinin vacibliyini göstərir. "Dərziyə köç dedilər, iynəsini sancdı yaxasına" deyimi isə dərzinin işinin nə qədər çətin və məsuliyyətli olduğunu, hətta kiçik bir səhvin nəticələrinin ağır ola biləcəyini vurğulayır. Bu deyim, dərzinin peşəsinin nə qədər zəhmət tələb etdiyini əyani şəkildə göstərir.