Dəstə (fars mənşəli) sözü əsasən bir əşyanın əl ilə tutulmasına, idarə olunmasına xidmət edən hissəsini bildirir. Sadəcə “sap”, “qulp” və ya “qəbzə” sözləri ilə ifadə edilə bilməyəcək qədər geniş bir mənaya malikdir. Əşyanın formasından, funksiyasından asılı olaraq dəstə müxtəlif formalarda və ölçülərdə ola bilər. Məsələn, qapı dəstəsi, qılınc dəstəsi və ya mişarın dəstəsi kimi nümunələr fərqli formalara və materiallara sahib olsa da, hamısı bir əşyanın rahat və təhlükəsiz istifadəsi üçün əl ilə tutulan hissəsidir.
Qapı dəstəsinin rahat tutulması və açılıb-bağlanma mexanizminə təsiri, qılınc dəstəsinin istifadəçinin əlindəki möhkəmliyi və rahatlığı təmin etməsi, mişarın dəstəsinin isə istifadə zamanı əlin titrəməsini azaldıb, dəqiq və effektiv kəsməyə imkan verməsi kimi xüsusiyyətləri dəstənin əhəmiyyətini vurğulayır. Yəni dəstə sadəcə bir əlavə hissə deyil, əşyanın funksiyasını yerinə yetirməsi üçün vacib bir komponentdir. Hətta bəzi əşyalarda, məsələn, bəzi alətlərdə dəstənin materialı və dizaynı onun performansını əhəmiyyətli dərəcədə təsir edə bilər.
Daha geniş mənada, “dəstə” sözü bir qrup, bir yığın mənasında da işlənə bilər (məsələn, "çiçək dəstəsi", "adam dəstəsi"). Lakin bu, əsas mənasından fərqli olaraq metonimiya yolu ilə istifadədir. Əsas məna əşyanın tutulan hissəsini ifadə edir və bu mənada “dəstə” sözü funksionallıq, rahatlıq və təhlükəsizlik kontekstində daha yaxşı anlaşılır.