Dəyərsiz sifəti, bir şeyin heç bir maddi və ya mənəvi dəyərə, əhəmiyyətə və ya faydaya malik olmamasını bildirir. Bu, sadəcə olaraq qiymətsiz olmaqdan daha geniş bir məfhumdur. Bir şeyin dəyərsiz olması onun keyfiyyətinin aşağı olmasına, istifadəsiz və ya faydasız olmasına, hətta zərərli olmasına da işarə edə bilər.
Maddəvi baxımdan dəyərsiz olan bir şeyin bazar qiyməti sıfıra yaxındır və ya tamamilə yoxdur. Bu, köhnəlmiş, zədələnmiş və ya artıq tələbatı olmayan əşyalar üçün doğrudur. Məsələn, köhnəlmiş bir maşın, qırılmış bir qab, və ya dəbdən düşmüş bir geyim dəyərsiz hesab edilə bilər.
Mənəvi baxımdan dəyərsiz olan bir şey isə keyfiyyətsiz, əhəmiyyətsiz, mənasız və ya faydasız ola bilər. Dəyərsiz ədəbi əsər, zəif bir tədqiqat işi, ya da mənasız bir hərəkət bu kateqoriyaya aid edilə bilər. Belə əsərlər oxucuda, dinləyicidə ya da müşahidəçidə heç bir təsir, duyğu və ya bilik yaratmır.
Hikmət İsfahaninin Mazəndəran malikanəsini Rza xan bağışlamasını dəyərsiz adlandırmaq, bu hədiyyənin həm maddi, həm də mənəvi baxımdan Rza xan üçün az əhəmiyyət kəsb etdiyini, bəlkə də onun gözlərində əhəmiyyətsiz bir şey olduğunu göstərir. Bu ifadənin arxasında gizlənən kontekst və nəzərdə tutulan məna çox vacibdir. Çünki malikanənin özü dəyərsiz olmaya da bilər, amma hədiyyə verən və ya alan şəxs üçün dəyərsiz sayıla bilər.
Beləliklə, "dəyərsiz" sözü sadəcə qiymətin olmamasından daha çox, obyektin və ya hadisənin müəyyən bir kontekstdə əhəmiyyətsizliyini, faydasızlığını və ya mənasızlığını ifadə edən daha çoxşaxəli bir anlayışdır.