Dəymədüşər sifəti, hər şeyə, hər kəsə qarşı həssaslıqla, tez inciməklə və sınmaqla xarakterizə olunan insanları təsvir etmək üçün istifadə olunur. Bu, sadəcə "tez küsən" mənasından daha geniş bir anlayışı əhatə edir. Dəymədüşər şəxs yalnız sözlərdən deyil, həm də kiçik hərəkətlərdən, nəzərdən qaçıb gedən təəssüratlardan belə tez incir, əsəbləşir və ruhdan düşür.
Onların həssaslıqları çox dərin və güclüdür. Kiçik bir təhqir, diqqətsizlik və ya yanlış anlaşılma belə onlarda böyük bir narahatlıq və kədər yarada bilər. Dəymədüşər insanları həmişə mühafizəkarlıq və qorunma hissi əhatə edir, yeni təcrübələrə və insanlarla əlaqələrə çəkinərək yanaşırlar. Bu həssaslıqlarının arxasında çox vaxt qorxu və ya özünə inamsızlıq gizlənir.
"Dəymədüşər adam" və ya "dəymədüşər uşaq" ifadələri bu xüsusiyyətləri özündə əks etdirir. Məsələn, "Mollanın yaman dəymədüşər xasiyyəti var imiş" cümləsi molla obrazının incə, həssas və tez inciməyə meylli xarakterini vurğulayır. Bu xüsusiyyət həm müsbət, həm də mənfi cəhətlərə malik ola bilər. Bir tərəfdən, bu həssaslıq insanları ətrafdakılara qarşı diqqətli və anlayışlı edə bilər. Digər tərəfdən isə, həyatda müəyyən çətinliklər yarada, insanı sosial əlaqələrdən təcrid edə bilər.
Qısacası, "dəymədüşər" sözü sadəcə tez küsən bir insanı deyil, həm də daxili aləminin zərifliyi, həssaslığı və bu həssaslığın yaratdığı müəyyən çətinlikləri əks etdirən kompleks bir şəxsiyyəti təsvir edir.