Diabet (yun. διάβητος - diábeitos - keçmək, axmaq) termini, əslində, "keçmək", "axmaq" mənasını daşıyır və qədimdə çox miqdarda sidik ifrazı ilə xarakterizə olunan xəstəlikləri ümumiləşdirmək üçün istifadə olunurdu. Yəni, bu termin xəstəliyin əsas simptomuna – poliuriyaya (çox sidiyə) istinad edirdi. Qədim yunan həkimləri bu simptomun səbəbini tam dəqiqləşdirə bilməsələr də, onun varlığını qeydə almış və adlandırmışdılar.
Müasir tibbdə isə "diabet" termini daha spesifik olaraq, əsasən, metabolik pozğunluqlarla əlaqədar olan bir qrup xəstəliyi təsvir etmək üçün işlədilir. Bu xəstəliklərin ümumi xüsusiyyəti, orqanizmin qanda qlükozanı (şəkəri) effektiv şəkildə istifadə edə bilməməsidir. Bu, müxtəlif səbəblərdən, məsələn, insulin çatışmazlığından (1-ci tip diabet) və ya insulinə qarşı hüceyrələrin müqavimətindən (2-ci tip diabet) yaranır.
Şəkər diabeti (və ya şəkərli diabet) - diabet növləri arasında ən çox yayılmışıdır və adından da göründüyü kimi, qanda və sidikdə şəkərin (qlükozanın) yüksək səviyyədə olması ilə səciyyələnir. Bu hal, uzunmüddətli perspektivdə ürək-damar xəstəlikləri, görmə qabiliyyətinin pozulması, böyrək çatışmazlığı və digər ciddi ağırlaşmalara səbəb ola bilər. Diabet yalnız qanda şəkərin artması ilə deyil, həm də susuzluq, tez-tez sidiyə getmə, arıqlama, yorğunluq kimi digər əlamətlərlə də özünü göstərə bilər.
Diabet müalicəsi xəstəliyin tipindən, şiddətindən və fərdi xüsusiyyətlərdən asılıdır. Müalicə üsulları arasında pəhriz, fiziki aktivlik, dərmanlar (insulin və ya şəkər əleyhinə dərmanlar) və müntəzəm tibbi nəzarət yer alır. Vaxtında diaqnoz qoyulması və düzgün müalicə, diabetin ağırlaşmalarının qarşısını almaq və xəstələrin həyat keyfiyyətini yaxşılaşdırmaq üçün çox vacibdir.