Didik sifəti, əsasən bir şeyin incə, nazik, xırda parçalara bölünmüş, dağıdılmış və ya parçalanmış halını ifadə edir. Sadəcə "didilmiş halda olan" ifadəsindən daha geniş bir məna daşıyır. Yun, ət kimi maddələrin "didik" vəziyyətdə olması onların nazik tellərə, kiçik parçacıqlara ayrıldığını göstərir. Bu parçalanma prosesi əl ilə, mexaniki vasitələrlə və ya təbii səbəblərdən (məsələn, külək, su) baş verə bilər.
"Didik yun" ifadəsi, ipək kimi incə tellərə ayrılmış, toxunma üçün hazırlanmış yunu təsvir edir. "Didik ət" isə ətin çox xırda doğranmış, bəzən də qovrulmuş və ya bişirilmiş halını ifadə edərək, ətin teksturasını və görünüşünü vurğulayır. Bu, ətin daha sürətli bişirilməsinə və ya müəyyən yeməklərdə (məsələn, dolma, köfte) istifadəsinə uyğunlaşdırılması deməkdir.
"Didik gündə" ifadəsi isə daha məcazi bir məna daşıyır. Bu, günün əvvəlki günün qalıqları, yəni "didikləri" ilə qarışıq, qarışıq, dağılmış, planlaşdırılmamış və ya nizamsız keçdiyini bildirir. Burada "didik" sözü, günün təşkilatlı quruluşunun pozulduğunu, hadissələrin bir-birinə qarışdığını və bir vəhdət təşkil etmədiyini ifadə edir. Bu ifadə gündəlik həyatın gərgin və qarışıq anlarını daha canlı şəkildə təsvir edir.
Beləliklə, "didik" sözü sadəcə "didilmiş" mənasından daha çox, maddələrin incə, dağılmış halını və ya məcazi mənada qarışıqlıq, nizamsızlığı ifadə edən çoxcəhətli bir termindir.