Diletantlıq, özünəməxsus bir cazibəsi olan, maraq doğuran və eyni zamanda müəyyən risklərə malik bir anlayışdır. Sözün əsl mənasında, diletantlıq hər hansı bir elm sahəsi və ya sənət növü ilə xüsusi təlim, dərin bilik və sistemli təcrübə olmadan məşğul olmağı bildirir. Bu, həvəskarlıq, maraqdan irəli gələn fəaliyyət kimi də başa düşülə bilər.
Diletant, həmin sahənin peşəkarlarından fərqli olaraq, sistemli təhsil və uzun illər ərzində toplanmış təcrübəyə malik deyil. Onun bilikləri səthi, qeyri-sistemli və çox vaxt qeyri-dəqiq olur. Bu, diletantın işinin nəticələrinin peşəkar işlərdən fərqlənməsinə səbəb olur. Ancaq bu, mütləq mənfi bir hal deyil.
Diletantlığın müsbət tərəfi də vardır. Həvəskar yanaşma bəzən yenilikçi ideyaların, yaradıcı həllərin meydana çıxmasına səbəb ola bilər. Peşəkarların qəliblərə düşmədiyi, ənənəvi yanaşmalara bağlı qaldıqları yerdə, diletantlar təzə baxış bucaqlarından problemə yanaşaraq orijinal nəticələr əldə edə bilərlər. Onların əsas məqsədi maddi qazanc deyil, maraq və zövqdür.
Lakin diletantlıq həm də səthi münasibətin, ciddi hazırlıqdan və dərin biliklərdən məhrumluğun nəticəsidir. Bu da bəzən yanlış qərarlara, səhv hərəkətlərə və hətta zərərli nəticələrə gətirib çıxara bilər. Ona görə də, diletantlıq həmişə peşəkarlıqla əvəz olunmalıdır, xüsusilə də cavabdehlik tələb edən sahələrdə.
Nəticə olaraq, diletantlıq ikiüzlü bir anlayışdır. Bir tərəfdən, yaradıcılığa və yeniliyə təkan verə bilər, digər tərəfdən isə səthi bilik və ciddi hazırlıq çatışmazlığı səbəbindən mənfi nəticələrə səbəb ola bilər. Diletantlığın müsbət və mənfi cəhətlərinin aydın şəkildə fərqləndirilməsi vacibdir.