Dilənçi: Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında "dilənçi" sözü, maddi ehtiyacını ödəmək üçün başqalarından yalvarmaq, xahiş etmək yolu ilə kömək diləyən şəxsi ifadə edir. Yalnız pul və ya yemək kimi əşyaları deyil, həm də xidmət, sığınacaq və ya başqa bir formadadı köməyi diləyə bilər. Bu, həyatda çətinlik çəkən, öz ehtiyaclarını ödəmək gücündə olmayan bir insanın vəziyyətini əks etdirir.
Sözün kökü olan "dilənmək" fellə birbaşa əlaqəli olaraq, dilənçinin hərəkətləri yalvarma, xahiş etmə, sığalçılıq və müxtəlif yollarla rəhmət diləmədən ibarətdir. Onlar, çox vaxt, fiziki və ya ruhi cəhətdən zəif və ya köməksiz olurlar, buna görə də cəmiyyətdən yardım istəməyə məcbur qalırlar. Dilənçiliyin səbəbləri müxtəlif ola bilər: yoxsulluq, işsizlik, xəstəlik, əlillik, təbii fəlakətlər və ya digər sosial-iqtisadi problemlər.
Ədəbiyyatda dilənçi obrazı tez-tez sosial bərabərsizliyi, yoxsulluğu və cəmiyyətin problemlərini əks etdirmək üçün istifadə olunur. Bəzən onlar acınacaqlı vəziyyətdə təsvir olunarkən, bəzən də müəyyən bir bacarıq və ya xüsusiyyətləri ilə seçilən, özünəməxsus bir fərd kimi təqdim oluna bilərlər. Misal üçün, Şamama Cadunun "dilənçi deyiləm" sözləri onun özünü sadəcə maddi ehtiyacı olan bir insan kimi yox, daha mürəkkəb bir şəxsiyyət kimi təqdim etməsinə işarə edə bilər.
Tarix boyu və müxtəlif mədəniyyətlərdə dilənçiliyə münasibət dəyişib. Bəzi mədəniyyətlərdə dilənçilərə rəğbət göstərilirsə, bəzilərində isə onlara mənfi baxış hökm sürür. Bu baxış, cəmiyyətin iqtisadi və sosial strukturlarından, dini inanclarından və mənəvi dəyərlərindən asılıdır. Müasir cəmiyyətdə dilənçilik problemi, sosial siyasət və iqtisadi inkişafla bağlı müzakirələrin əsas mövzularından biri olaraq qalır.