Dili-zar (fars. dil-i zār) – klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən bir söz olub, "ürəyi yaralı", "qəmli", "kədərli", "qüssəli" mənalarını ifadə edir. Bu ifadə, sadəcə olaraq kədərli bir insanı deyil, daha dərin və mürəkkəb bir əhval-ruhiyyəni əks etdirir. Dil-zar, qəmin dərinliyini, daxili bir sarsıntı və əzabı ifadə etmək üçün istifadə olunan poetik bir ifadədir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "dil" – "ürək", "qəl" mənasında, "zār" isə "fəryad edən", "iniləyən", "ağlayan" kimi mənaları daşıyır. Beləliklə, "dili-zar" ifadəsi "ürəyi ağlayan", "qəlbən iniləyən" kimi tərcümə oluna bilər. Bu, sadəcə kədər deyil, daha dərin bir ruhi ağrı, iç dünyanın parçalanması kimi təsvir oluna bilər.
Misal olaraq verilən şeir misrasında ("Qıldı kənar zülfünü rüxsariyardən; Verdi nəsimi-sübh dili-zardan xəbər") dili-zar sözü, səhər küləyinin (nəsimi-sübh) yaralı qəlbin əhvalını açıqladığını, qəmli bir halın xəbər verdiyini göstərir. Bu misrada, dili-zar sözünün yaralı qəlb və ya sarsılmış ruh ilə əlaqəsi daha da aydın görünür.
Ümumiyyətlə, dili-zar sözü, klassik Azərbaycan ədəbiyyatının zəngin leksikasının tərkib hissəsi olaraq, şairlərin daxili dünyalarını, qəmlərini və əzablarını daha ifadəli şəkildə təsvir etmələrinə imkan vermişdir. Bu söz, həm də əsərlərə liriklik və poetiklik qatmış, oxucuda daha dərin emosional təsir yaratmışdır.