Dişək-dişək ifadəsi, bir səthin üzərini dişləməklə yaradılan qeyri-bərabər, oyuq-oyuq, kələ-kötür bir görünüşü təsvir edir. Bu, sadəcə bir şeyin dişlənməsi deyil, daha çox dişlərin səthə təkrar-təkrar dəyməsi, oyma və cızma hərəkətlərinin nəticəsidir. Səthə vurulan təsirin intensivliyindən asılı olaraq, "dişək-dişək" yüngül cızıqlardan tutmuş, dərin oyuqlara qədər müxtəlif dərəcələrdə zədələnməni ifadə edə bilər.
Məsələn, bir heyvanın dişləri ilə ağac qabığını dişək-dişək etməsi, və ya uşağın bir şirinliyi həvəslə dişləyərək onu dişək-dişək etməsi kimi misallar göstərmək olar. Hər iki halda da, əmələ gələn səth hamar deyil, oyuqlu və qeyri-bərabərdir. "Dişək-dişək etmək" fellərinin ifadə etdiyi hərəkətin intensivliyi və nəticəsi kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər.
Maraqlı bir məqam odur ki, "dişək-dişək" ifadəsi, sadəcə fiziki bir prosesi deyil, həm də nəticədə əmələ gələn estetik və ya funksional dəyişikliyi ifadə edə bilər. Məsələn, dişək-dişək olmuş bir ağac qabığı artıq əvvəlki kimi hamar və düz deyildir, bu da onun görünüşünə və ya funksiyasına təsir göstərə bilər. Beləliklə, bu ifadə sadəcə bir hərəkəti deyil, həm də onun nəticələrini təsvir edən zəngin bir dil vahididir.