Dodu sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında iki əsas mənada işlənir. Birinci mənası tarix boyu qorunub saxlanılmış, köhnə bir oyun adını ifadə edir. Bu oyun, sadə alətlərlə - adətən çömçə ilə - oynanılan və gülməli anlar yaradan əyləncəli bir fəaliyyət olub. Çömçənin necə istifadə olunduğu, oyunun qaydaları və məqsədi haqqında məlumatlar, təəssüf ki, bu günə qədər tam şəkildə qorunub saxlanılmayıb. Lakin "dodu" sözünün əsasən uşaq oyunları ilə bağlı olması ehtimal olunur və bununla bağlı araşdırmalar davam etdirilməlidir. Bu köhnə oyunun daha geniş şəkildə araşdırılması, Azərbaycanın mədəni irsinin daha yaxşı anlaşılması üçün mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Dodu sözünün ikinci mənası isə daha müasir və gündəlik danışıq dilində istifadə olunur. Bu mənada "dodu" hiylə, kələk, fənd mənalarında işlənir. Bir növ, kimisə aldatmaq, oyun oynamaq, yaxud da bir məsələyə qeyri-düzgün, qəsdən səhv yanaşmaq üçün istifadə olunan bir ifadədir. "Dodu vermək" ifadəsi də bu mənada işlənir və kimisə hiylə ilə aldatmaq, yaxud da planlı bir şəkildə səhvə sürükləmək mənasını verir. Bu istifadədə "dodu", şərəfsiz və ya qeyri-etik davranışları ifadə etsə də, həmişə pis niyyətlə deyil, əyləncəli bir şəkildə də istifadə oluna bilər. Məsələn, dostlar arasında zarafat halında kimisə "dodu verib" aldatmaq.
Beləliklə, "dodu" sözü özündə həm tarixin izlərini, həm də müasir danışıq dilinin canlılığını əks etdirən maraqlı bir leksik vahiddir. Köhnə bir oyun adından müasir hiyləgərlik mənasına keçid, sözün zaman içində necə təkamül etdiyini göstərir və bu da dilin dinamikliyinə gözəl bir nümunədir.