Dolama-dolama sifəti, əsasən coğrafi relyefə və yollara aid olaraq, əyri-üyrü, döngələrlə, dolamalarla zəngin olan, birbaşa və düz xətt üzrə getməyən, tez-tez istiqamət dəyişən, dolanbac xarakter daşıyan məkanı və ya yolu təsvir etmək üçün işlənir. Bu söz, hərəkətin və ya yolun düz xəttdən kənara çıxmasını, əyilməsini və bükülməsini vurğulayır.
Dolama-dolama yol, məsələn, dağlıq ərazilərdə, meşələrdə və ya çay vadilərində rast gəlinən, bir nöqtədən digər nöqtəyə ən qısa məsafə ilə deyil, ərazinin relyefinə uyğun olaraq, əyri-üyrü xətt boyunca uzanan bir yoldur. Bu cür yollar həm təbiət hadisələrinin, həm də tarixi səbəblərin nəticəsi ola bilər. Məsələn, qədim yolların təbii maneələri aşmaq üçün əyri-üyrü formada salınması, müasir yolların isə dağ yamaclarına uyğunlaşdırılması “dolama-dolama” xüsusiyyətini yaradır.
Metaforik mənada, “dolama-dolama” sözü həmçinin mürəkkəb, uzun və qarışıq prosesləri, danışıqları və ya hadisələri təsvir etmək üçün də istifadə edilə bilər. Məsələn, “dolama-dolama danışıqlar” ifadəsi uzun sürən və bir çox əngəllərlə müşayiət olunan danışıqları ifadə edir. Bu istifadədə, “dolama-dolama” sözü əsas mənasından – coğrafi relyefdən – uzaqlaşaraq, prosesin mürəkkəbliyini və qarışıqlığını vurğulayır.
Beləliklə, “dolama-dolama” sözü, həm konkret, həm də məcazi mənalarda geniş istifadə olunan, əyri-üyrü, uzun və qarışıq xarakterli hadisələri təsvir etmək üçün uyğun bir sifətdir. Onun mənasını daha dərindən anlamaq üçün, kontekstin nəzərə alınması vacibdir.