Domuşmaq (f.): Bu söz, Azərbaycan dilinin zəngin ifadə vasitələrindən biri olaraq, sadəcə oturma hərəkətini deyil, bununla əlaqədar bədən hərəkətləri və hətta emosional vəziyyəti də əks etdirir. Əsasən iki əsas mənada işlənir:
1. Oturacaq yerə istinad edərək ayaqlarını yığıb oturmaq: Bu mənada domuşmaq, rahat və sıxılmadan oturmaq deyil, daha çox bədənin yığılıb, özünə çəkilməsini, bədəni qısaltmağa yönəlmiş bir oturma pozisiyasını ifadə edir. Ayaqların bədənə yaxın tutulması, dizlərin qatlanması və belin əyilmiş olması bu hərəkəti xarakterizə edir. Soğuqda isinmək, yuxuya getmək və ya hər hansı bir narahatlıq zamanı bu formada oturulur. Beləcə, domuşmaq, sadəcə bir oturma hərəkəti deyil, eyni zamanda bir vəziyyətin, bir hissin ifadəsidir.
2. Dimdiklə bitlənmək: Bu məna, birinci mənanın daha metaforik bir tətbiqidir. Dimdik, bədənin özünə doğru yığılması ilə əlaqələndirildiyi üçün, dimdiklə bitlənmək, yəni bitlərin bədəni bürüyüb, narahat etməsi, domuşmaq hərəkətinin daha həyəcanlı, əsəbi vəziyyətdəki təcəssümünü göstərir. Bitlənmə hissinin yaradılan narahatlıq, bədənin əyilməsi və büzüşməsi ilə əlaqəli olduğundan, bu iki məna arasındakı əlaqə aydın görünür. Bu mənada, domuşmaq sözü, bədənin narahatlıqdan qaynaqlanan bir reaksiyasını ifadə edir.
Ümumiyyətlə, "domuşmaq" sözü, sadə bir hərəkəti deyil, həm fiziki, həm də emosional vəziyyəti ifadə edən zəngin bir lüğəvi vahiddir. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, hər iki mənada bədənin yığılıb, özünə çəkilməsi mərkəzi mövqe tutur.