Dopdolu sifəti, əşyaların və ya yerlərin tamamən, ağzınadək dolu olduğunu bildirir. Yəni, içində yer qalmamış, həcminin tamamilə dolduğu mənasını verir. "Dopdolu qab" ifadəsi bunu aydın şəkildə nümayiş etdirir: qabın həcmi tamamilə maye və ya digər maddə ilə doludur.
Lüğətdəki misalların ( "İnci təki dişlər dəhənində nəyə bənzər; Bir qönçeyi-xəndanə, içi dopdolu jalə" ) istifadəsi isə "dopdolu"nun daha poetik və təsviri mənada da işlənə biləcəyini göstərir. Bu misallarda "dopdolu" sadəcə fiziki doluluğu deyil, həm də məcazi mənada zənginlik, bolluq, varlıq və ya intensivliyi ifadə edir. Məsələn, "dopdolu jalə" yalnız gülün ləçəklərinin sıxlığına deyil, həm də onun gözəlliyi və ətri ilə bağlı tamlığa işarə edir. Dişlərin inci kimi "dopdolu" dəhəndə təsviri də sadəcə dişlərin sayının çoxluğundan deyil, həm də onların gözəl və sağlam olmasından, dəhənin dolğunluğundan bəhs edir.
Beləliklə, "dopdolu" sözü həm konkret, həm də məcazi mənada işlənən çoxşaxəli bir sözdür. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq fiziki doluluqdan tutmuş, məcazi mənada zənginlik, bolluq və tamliq hissinə qədər genişlənə bilər. Bu sözün ifadə etdiyi dolğunluq hissi oxucuya tam və səmimi bir təəssürat yaradır.