Doymaz sifəti, "doymaq bilməyən" mənasını ifadə edərək, həmişə daha çox istəyən, qana doymayan bir vəziyyəti təsvir edir. Bu, sadəcə yeməklə bağlı deyil; həyatın müxtəlif sahələrində – mal-mülkdən, şöhrətdən, gücdən tutmuş, hətta məlumat və ya sevgiyə qədər – hər şeydə doymazlıq özünü göstərə bilər. Belə insanlar həmişə daha çoxunu istəyər, əldə etdikləri ilə kifayətlənməz və daim daha artığını axtararlar.
Lüğətlərdəki "həddən artıq çox yeyən" tərifi doymazlığın yalnız bir tərəfini əks etdirir. Əslində, doymazlıq daha çox bir psixoloji vəziyyətdir. Bu, nəinki fiziki tələbatın ödənilməməsi, həm də daxili bir boşluğun, doymayan bir ehtiyacın ifadəsidir. Bu boşluq, tez-tez, özünü dəyərsizlik hissi, qorxu və ya təhlükəsizlik hissinin olmaması kimi psixoloji problemlərlə əlaqələndirilə bilər.
"Acgöz" sözü ilə sinonim olaraq istifadə olunsa da, doymazlıq daha geniş bir mənaya malikdir. Acgözlük daha çox maddi şeylərə yönəlmiş olsa da, doymazlıq daha mənəvi və abstrakt ehtiyacları da əhatə edə bilər. Məsələn, şöhrətə doymayan bir insan, nə qədər uğur qazansa da, həmişə daha çoxunu istəyəcəkdir.
Doymaz adam obrazı ədəbiyyatda və incəsənətdə tez-tez rast gəlinən bir tipdir. Bu obraz, həm mənfi, həm də müsbət xüsusiyyətləri ilə təsvir edilə bilər. Mənfi tərəfdən, doymazlıq tamahkarlıq, xəsislik və özünü düşünməməklə əlaqələndirilə bilər. Lakin, müsbət tərəfdən, hədəflərinə doğru inadkarlıqla irəliləmə, yeniliyə açıqlıq və daim inkişaf etmək istəyi kimi keyfiyyətlərlə əlaqələndirilə bilər. Beləliklə, "doymaz" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalar kəsb edə bilər.