Döyüşkənlik sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında özünə xüsusi yer tutan, çoxşaxəli bir mənaya malik termindir. Əsasən, fiziki qüvvənin və ya gücün nümayiş etdirilməsi ilə bağlı olsa da, məcazi mənada da geniş istifadə olunur.
Birincisi, döyüşkənlik, sözün əsl mənasında, davakarlıq, vuruşqanlıq və savaşqanlıq kimi anlayışları özündə əks etdirir. Bu, bir şəxsin digərləri ilə tez-tez fiziki münaqişələrə girməyə meylli olması, münaqişələrdən qaçmaq əvəzinə, onları açıq şəkildə həll etməyə çalışması deməkdir. Bu meyl, temperamentin, tərbiyənin və ya həyat təcrübəsinin nəticəsi ola bilər. Döyüşkənlik, bəzən özünü müdafiə etmək instinktinin həddindən artıq təzahürü kimi də başa düşülə bilər.
İkincisi isə, döyüşkənlik, daha məcazi bir mənada, mübarizlik və cəsarətlilik kimi müsbət keyfiyyətləri ifadə edir. Bu mənada, döyüşkənlik, çətinliklər qarşısında əyilməmək, hədəflərə nail olmaq üçün mübarizə aparmaq, maneələri aşmaq üçün qətiyyət və cəsarət göstərmək deməkdir. Belə bir döyüşkənlik, həyatın müxtəlif sahələrində - işdə, təhsildə, ictimai fəaliyyətdə müvəffəqiyyət əldə etmək üçün vacib bir xüsusiyyətdir. Bu mənada, döyüşkənlik, passivliyə və təslimçiliyə zidd bir keyfiyyət olaraq, irəliləyişin və inkişafın mühərrikidir.
Beləliklə, döyüşkənlik sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq müsbət və ya mənfi konnotasiya daşıya bilər. Fiziki münaqişələrdə təzahür etdikdə mənfi, həyatda mübarizə aparmaq, çətinlikləri dəf etmək qabiliyyətini ifadə etdikdə isə müsbət məna kəsb edir. Bu sözün istifadəsində diqqətli olmaq və kontekstin düzgün başa düşülməsi vacibdir.