Duvaq - Azərbaycan etnoqrafiyasında xüsusi əhəmiyyətə malik olan, gəlinin başını və üzünü, adətən, toy mərasimində örtən, nazik və şəffaf parçadan hazırlanmış bir örtüdür. Sadəcə bir parça deyil, əsrlər boyu qorunub saxlanılmış adət-ənənələrin, mədəni irsimizin və qadın gözəlliyinin simvoludur.
Duvağın materialı zamanla dəyişsə də, əsas funksiyası – gəlinin təmizliyini, namüsini və həyəcanını ifadə etmək – dəyişməz qalmışdır. Əvvəllər ipək, pambıq və ya kətandan hazırlanan duvaqlar, günümüzə qədər müxtəlif materiallar, o cümlədən tül, şifon və hətta süni ipəkdən hazırlanaraq istifadə olunur. Həmçinin, bəzək əşyaları ilə, məsələn, təbii və ya süni çiçəklərlə, muncuqlarla və daşlarla bəzədilir.
Duvağın rəngi və bəzəyi də mədəniyyətə, regional fərqlərə və ailə ənənələrinə görə dəyişə bilər. Bəzi bölgələrdə ağ rəng təmizliyin və paklığın simvolu olarsa, başqa bölgələrdə digər rənglər və nümunələr də üstünlük təşkil edə bilər. Duvağın örtülmə üsulu də özünəməxsus əhəmiyyət daşıyır və bəzən ailənin ənənələrinə görə fərqlənə bilər.
Müasir dövrdə, duvaq gəlin görünüşünün vacib tərkib hissəsi olmaqla yanaşı, eyni zamanda mədəniyyətin və ənənələrin qorunub saxlanılmasının bir göstəricisi kimi də qiymətləndirilir. Toy fotoqrafiyasında və video çəkilişlərində duvağın istifadəsi əsərə xüsusi estetik keyfiyyət qazandırır.