Gəvən (Astragalus cinsinə aid bitkilər) quraqlığa davamlı, alçaqboylu, bəzən kolvari, bəzən isə otvari formada bitən bir bitki növüdür. Azərbaycanın müxtəlif regionlarında, xüsusilə də quru və dağlıq ərazilərdə geniş yayılıb. Onun xarakterik xüsusiyyətləri arasında kitrəli olması və çox zaman tikancıqlı yarpaqlarının zəif inkişaf etməsi göstərilə bilər. Gəvənin müxtəlif növləri mövcuddur və onlar morfoloji xüsusiyyətlərinə görə bir-birindən fərqlənirlər.
Gəvən bitkisi uzun illərdir ki, insan həyatında müxtəlif sahələrdə istifadə olunur. Tibbdə bəzi növlərinin müalicəvi xüsusiyyətləri olduğu bilinir; məsələn, bəzi gəvən növləri iltihab əleyhinə və ağrıkəsici təsir göstərir. Bundan əlavə, gəvən otlaq heyvanları üçün yem kimi də istifadə oluna bilər, baxmayaraq ki, tikanlılığı bu prosesi bir qədər çətinləşdirir. Həmçinin, gəvənin bəzi növləri dekorativ bitki kimi də yetişdirilir.
Quraqlıq şəraitinə uyğunlaşma qabiliyyəti gəvəni ekoloji baxımdan olduqca maraqlı bir bitki halına gətirir. O, sərt iqlim şəraitində belə yaşamağı bacarır və torpaq eroziyasının qarşısını almaqda müəyyən rol oynayır. Gəvən bitkisinin bioloji müxtəlifliyin qorunmasında əhəmiyyəti də inkar olunmazdır. Elmi tədqiqatlar gəvənin yeni növlərinin aşkar edilməsinə və onun potensialının daha dərindən araşdırılmasına yönəlib.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, gəvən sadəcə bir "quraqlıq yerlərində bitən bitki" deyil, həm də ekoloji, iqtisadi və tibbi baxımdan əhəmiyyətli bir bitki növüdür. Onun öyrənilməsi və qorunması həm bioloji müxtəlifliyin, həm də insan həyatının yaxşılaşdırılması üçün vacibdir.