Gödəkcə sözü Azərbaycan dilində iki əsas mənada işlənir: birincisi, zərf kimi qısa və müxtəsərliyi ifadə edir; ikincisi isə, bədəni örtdüyünə görə qısa və kip geyim adlandırılır.
Birinci mənada, "gödəkcə" zərfi hər hansı bir hərəkətin, söhbətin, məlumatın qısa və uzun olmayan olduğunu bildirir. Məsələn, "Gödəkcə danışmaq" ifadəsi söhbətin qısa və əsas məsələlərə toxunmaqla məhdudlaşdığını göstərir. Bu mənada söz, "qısaca", "müxtəsər", "qısamüddətli" kimi sözlərlə sinonimdir. Ancaq "gödəkcə"nin daha çox ağırlığı məlumatın tam olmaması deyil, ancaq lazım olanın deyilməsidir. Yəni həqiqəti tam əks etdirməyə ehtiyac qalmır. Buradan da "gödəkcə ip" kimi ifadələrdə qısalığın həmin ipin ölçüsü ilə deyil, məsələn, təsvir olunan hadisənin əsas xüsusiyyətinin vurğulanması ilə əlaqəli olduğunu görürük.
İkinci mənada isə "gödəkcə" sözü bədənə kip yapışan, qısa və isti bir geyimi ifadə edir. Bu, adətən, üst geyim olaraq istifadə olunur və soyuq havalarda bədəni qızdırmaq üçün geyilir. Tarixi kontekstdə "gödəkcə"nin müxtəlif formaları və materialları ola bilərdi – yun, pambıq və s. Bu mənada, söz "kürkə", "palto" kimi sözlərlə müqayisə edilə bilər, lakin onlardan ölçüsü və bədəni örtmə xüsusiyyətləri ilə fərqlənir. "Gödəkcə" daha çox dəriyə yaxın, bədənə sıx yapışan geyimi ifadə edir.
Beləliklə, "gödəkcə" sözü həm məcazi, həm də həqiqi mənada istifadə olunan maraqlı bir sözdür, onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir.