Görkəmsizlik sözü Azərbaycan dilində, bir varlığın görünüşünün xoşagəlməz, cəlbedici olmayan, yaraşıqsız və ya qeyri-adi olmasını ifadə edir. Bu, sadəcə olaraq "gözə xoş gəlməmək"dən daha geniş bir məna kəsb edir. Görkəmsizlik, fiziki görünüşə aid olsa da, bəzən metaforik mənada da istifadə oluna bilər. Məsələn, bir əsərin görkəmsiz olması onun estetik cəhətdən zəif olduğunu, yaxud bir hadisənin görkəmsiz olması onun qeyri-adi, narahatedici və ya iyrənc olduğunu göstərə bilər.
Daha dəqiq desək, görkəmsizlik, bir obyekt və ya şəxsin həm fiziki, həm də bədii, hətta mənəvi cəhətdən gözlənilən estetik standartlara cavab verməməsini bildirir. Bu, quruluş, forma, rəng, üslub, və ya digər xüsusiyyətlərin uyğunsuzluğundan, qeyri-harmoniyasından, bütövlükdə xoşagəlməz bir təəssürat yaratmasından irəli gəlir. Görkəmsiz bir şey, diqqəti özünə cəlb etmək əvəzinə, əksinə, nəzərdən kənar qalır, insanlarda xoşagəlməz duyğular yaradır.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, görkəmsizliyin qiymətləndirilməsi subyektivdir. Nəyin görkəmsiz, nəyin gözəl olduğu insanın zövqünə, mədəniyyətinə, hətta əhval-ruhiyyəsinə bağlıdır. Bir dövrdə görkəmsiz hesab edilən bir şey, başqa bir dövrdə dəbdə ola bilər. Beləliklə, görkəmsizlik anlayışı zaman və məkan məhdudiyyətlərinə məruz qalır.
Nəticə etibarilə, görkəmsizlik, sadəcə olaraq "gözə xoş gəlməmək" demək deyil; bu, bir varlığın estetik və ya mənəvi cəhətdən qeyri-kafi olmasının daha geniş və çoxcəhətli bir təsviridir. Bu anlayışın dərinliyinə nüfuz etmək, onun subyektivliyini də nəzərə almaq, dilin incəliklərini anlamaq üçün vacibdir.