Göz (is. - görmə orqanı): İnsan və heyvanların ən mürəkkəb və ən əhəmiyyətli duyğu orqanlarından biri olan gözlər, ətraf aləmi işıq dalğaları vasitəsilə qəbul edərək, beyinə məlumat ötürür. Bu mürəkkəb bioloji mexanizm sayəsində ətrafımızdakı rəngləri, formaları, hərəkətləri, məsafələri və dərinliyi dərk edirik. Gözdəki fotoreseptorlar (çöplər və konuslar) işığı elektrik siqnallarına çevirir və bu siqnallar optik sinir vasitəsilə beyinə çatdırılır. Beyin isə bu siqnalları emal edərək bizə aydın bir görüntü təqdim edir.
Gözün anatomik quruluşu olduqca mürəkkəbdir: kornea, iris, göz bəbəyi, göz linzası, şüşəvi cisim, torlu qişa və s. kimi hissələrdən ibarətdir. Hər bir hissənin öz spesifik funksiyası vardır və bu hissələrdən hər hansı birinin pozulması görmə qabiliyyətinə mənfi təsir göstərə bilər. Görmənin keyfiyyəti həm də gözün sağlamlığına, ətraf mühitin təmizliyinə və həyat tərzinə bağlıdır.
Mədəniyyətlər boyu gözlər müxtəlif simvolizmlərlə əhatələnmişdir. Gözlər həm də qəlblə, ruhla əlaqələndirilərək, duyğuların və düşüncələrin ifadə vasitəsi olaraq qəbul edilir. "Gözəl gözlü", "qara gözlü", "mavi gözlü" kimi ifadələr insanlarda estetik hissləri oyadır. "Göz qırpmaq", "göz yaşartmaq", "bir göz qırpımında" kimi ifadələr isə gözlə əlaqədar hərəkətlərin və vaxt anlayışının ifadəsinə xidmət edir. Xalq yaradıcılığında da gözlər xüsusi yer tutur: "Gözəl qızın gözləri lalə kimi" deyimi kimi təsvirlər gözlərin gözəlliyini və cəlbediciliyini vurğulayır. "Gözün nuru" ifadəsi isə insanın daxili dünyasının parlaqlığını və kamilliyini ifadə edir.
Beləliklə, "göz" sadəcə bir görmə orqanı deyil, həm də duyğu, estetika, simvolizm və mədəniyyətlərlə sıx bağlı mürəkkəb bir anlayışdır.