Görmə: "Görmək" felindən törəmiş isim olub, əsasən iki əhəmiyyət kəsb edir: birincisi, görmə qabiliyyəti, yəni ətraf aləmi gözlər vasitəsilə qavrama qabiliyyəti; ikincisi isə konkret bir görmə hadisəsi və ya hərəkəti. İlk mənasında görmə, insanın və bəzi heyvanların ətraf aləmi işıq dalğaları vasitəsilə qavramaq qabiliyyətinin ümumi adıdır. Bu mürəkkəb proses, gözün işıq impulslarını qəbul edib beyinə ötürməsi, beynin isə bu impulsları şəkil və məlumatlara çevirməsi ilə baş verir. Görmənin keyfiyyəti bir çox amillərdən, o cümlədən gözün anatomik quruluşundan, işıq şəraitindən və beynin informasiyanı emal etmə qabiliyyətindən asılıdır.
Görmə qabiliyyəti insan həyatında mühüm rol oynayır. Ətraf aləmlə qarşılıqlı əlaqənin, məkanın və obyektlərin təsvirinin əsas vasitəsidir. Görmənin pozulması, yəni görmə əngəlliliyi, insanın həyat keyfiyyətini ciddi şəkildə aşağı salır və müxtəlif problemlərə səbəb olur. Bu səbəbdən görmə sağlamlığının qorunması çox vacibdir.
İkinci mənasında isə “görmə” sözü konkret bir görmə hadisəsini, məsələn, “gözəl bir mənzərənin görməsi”, “qəzanın görməsi” kimi ifadələrdə işlənir. Bu halda görmə, müəyyən bir obyekt və ya hadisənin qavranılması kimi başa düşülür. Həmçinin, “görmə” sözü məcazi mənada da istifadə oluna bilər; məsələn, "problemin görməsi", yəni problemin aşkar edilməsi mənasında.
Görmə sistemi, gözün özü ilə yanaşı, görmə siniri və beyinin görmə mərkəzindən ibarətdir. Görmə siniri, gözün retinasından beyinə görmə haqqında informasiya ötürən sinir liflərindən əmələ gəlir. Bu mürəkkəb sistemin istənilən hissəsində yaranan problem görmə qabiliyyətində pozulmalara gətirib çıxara bilər.