Gözəgəlimlilik, bir şeyin gözə xoş görünməsini, göz oxşamasını ifadə edən bir keyfiyyət və haldır. Sadəcə "gözə xoş gəlmək"dən daha geniş bir məna daşıyır. Bu, yalnız fiziki görünüşlə məhdudlaşmır; bir şeyin estetik cazibəsini, harmoniyasını, incəliyini, bənzərsizliyini və ya hətta mistik bir cazibəsini də əhatə edə bilər.
Bir əsərin gözəgəlimliliyi onun rənglərinin uyğunluğu, formasının mükəmməlliyi, detalların zərifliyi ilə müəyyən edilə bilər. Bir mənzərənin gözəgəlimliliyi isə təbiətin harmoniyası, rənglərin ahəngi, işığın oyunduğu gözəllikdən qaynaqlana bilər. Hətta bir insanın gözəgəlimliliyi onun fiziki xüsusiyyətlərinin mütənasibliyi, hərəkətlərinin zərifliyi və ümumi aurası ilə əlaqəli ola bilər.
Gözəgəlimlilik, obyektiv bir ölçü deyil, subyektiv bir təcrübədir. Nəyin gözəgəlimli sayılacağı fərqli mədəniyyətlər, fərdi zövqlər və hətta duyğulara görə dəyişə bilər. Məsələn, bir mədəniyyətdə gözəl hesab edilən bir şey digər bir mədəniyyətdə adi və ya hətta xoşagəlməz görünə bilər. Ancaq gözəgəlimlilik hər zaman müəyyən bir cazibə, diqqət çəkən bir xüsusiyyət və ya hiss yaratmaq gücünə malikdir.
Gözəgəlimliliyin ədəbiyyatda, incəsənətdə və hətta elmdə özünəməxsus yeri var. Şairlər gözəgəlimli təbiət mənzərələrini təsvir etmək üçün sözlərdən istifadə edirlər, rəssamlar isə gözəgəlimli əsərlər yaradaraq öz duyğularını ifadə edirlər. Hətta elm adamları da gözəgəlimliliyin psixoloji və sosioloji təsirlərini araşdırırlar.
Beləliklə, gözəgəlimlilik, sadəcə bir şeyin gözəl görünməsindən daha çox, estetik bir keyfiyyət, subyektiv bir təcrübə və həmçinin dərin bir estetik təsirdir. Bu, bir çox sahədə araşdırılan və təqdir edilən bir konsepsiyadır.