Gözsüzlük (kəlmənin etimologiyası "göz" + "süzlük"dür, "gözün olmaması və ya görməməsi halı" mənasını ifadə edir) insan gözünün fiziki və ya funksiyonal olaraq görmə qabiliyyətini itirməsi vəziyyətidir. Bu, sadəcə "korluq" sözünün sinonimi olaraq qəbul edilməməlidir. Çünki "korluq" daha çox tamamilə və ya qismən görmə qabiliyyətinin itkisinə işarə edərkən, "gözsüzlük" daha çox fiziki gözün olmaması və ya şiddətli dərəcədə gözün zədələnməsi nəticəsində görmə qabiliyyətinin tamamilə itməsi ilə əlaqələndirilir.
Gözsüzlük, səbəblərindən asılı olaraq, doğuşdan ola bilər (konqenital) və ya sonradan yarana bilər (qazanılmış). Konqenital göz süzlüyü genetik amillər, infeksiyalar və ya inkişaf anomaliyaları nəticəsində baş verə bilər. Qazanılmış göz süzlüyü isə travmalar, xəstəliklər (məsələn, qlaukoma, katarakta, diyabetik retinopatiya), yaşlanma və ya müəyyən kimyəvi maddələrə məruz qalma nəticəsində meydana çıxa bilər.
Gözsüzlük həm fiziki, həm də psixoloji cəhətdən əhəmiyyətli problemlər yaradır. Fiziki olaraq, göz süzlüyü hərəkət qabiliyyətini məhdudlaşdırır, gündəlik həyatda çətinliklər yaradır və digər tibbi problemlərə səbəb ola bilər. Psixoloji cəhətdən isə, özünü təcrid, depressiya, özünə inamın azalması kimi problemlərə səbəb olur. Ancaq müasir texnologiyaların inkişafı sayəsində (məsələn, Braille əlifbası, hiss edən çöplər, xüsusi proqram təminatı), göz süzlüyü olan insanlar həyatda daha tam iştirak edə bilir və özlərini daha müstəqil hiss edirlər.
Ədəbiyyatda "gözsüzlük" bəzən metaforik mənada, dərk etməmə, aydın görməmə, həqiqəti görməmə mənasında da işlədilir. Məsələn, "o, öz səhvlərinə göz süzlüyü ilə yanaşırdı" deyərkən, insanın öz səhvlərini görməməzliyə vurmasını ifadə etmək olar. Belə hallarda "gözsüzlük" fikri, dərkinin və anlayışın qıtlığını ifadə edir.
Ərimgilin misalında göstərildiyi kimi ("gözsüzlük bədbəxtliyini, korluq fəlakətini özləri üçün bir nemət hesab edirdilər"), ədəbi mətnlərdə gözsüzlük bəzən dərin fəlsəfi mənalar daşıya bilər. Burada göz süzlüyü fiziki məhdudiyyətin özündən daha çox ruhani və ya əxlaqi korluğa, həyatın gerçəklərindən qaçmağa işarə edə bilir.