Korluq: İnsanın görmə qabiliyyətinin tamamilə və ya qismən itirilməsi halı. Bu, sadəcə gözlərin görməməsi deyil, həm də mürəkkəb bir tibbi və sosial hadisədir. Korluğun səbəbləri çox müxtəlifdir; genetik amillərdən tutmuş, xəstəliklərə, travmalara və yaşa bağlı dejenerativ proseslərə qədər geniş bir spektr əhatə edir. Bəzi hallarda korluq doğuşdandır (konjenital), bəzilərində isə həyatın müəyyən bir mərhələsində baş verir (qazanılmış).
Korluğun dərəcəsi də fərqlidir. Tamamilə görmə qabiliyyətinin itirilməsi (tam korluq) olduğu kimi, işıq və kölgəni fərqləndirməkdən tutmuş, ətrafı qismən görməyə qədər müxtəlif səviyyələr mövcuddur. Bu səviyyələr həm də fərdi təcrübə və adaptasiya ilə sıx bağlıdır. Məsələn, tam kor bir insan ətraf aləmini toxunma, eşitmə və qoxu duyğuları vasitəsilə qavraya bilir və özünəməxsus bir dünyagörüşü inkişaf etdirir.
Korluğun sosial tərəfi də çox əhəmiyyətlidir. Kor insanlar ətraf mühitlə qarşılıqlı əlaqədə çətinliklərlə qarşılaşa bilər, müəyyən məhdudiyyətlər yaşaya bilərlər. Ancaq müasir texnologiyalar və cəmiyyətin dəstəyi sayəsində, kor insanlar öz həyatlarını tam və məhsuldar şəkildə yaşamaq imkanına malikdirlər. Brail əlifbası, səs yazıcıları, əlçatan texnologiyalar və digər köməkçi vasitələr onların təhsil, iş və sosial həyatda tam iştirakına imkan verir. Bundan əlavə, korların özünəməxsus qabiliyyətləri və potensialı da vardır ki, bu da onların cəmiyyətə qiymətli töhfələr verməsinə imkan verir.
Ədəbiyyatda korluq tez-tez metafora kimi işlədilir; görmə qabiliyyətinin itirilməsi bəzən də daxili, mənəvi korluğu, həqiqəti görməməyi ifadə edir. Sözügedən nümunədəki (“O mənim atamın korluğuna sataşdı”) istifadə isə ehtimal ki, atamın səhvini, yanlışlığını nəzərdə tutur.