Gup-gup: Bu söz, ayağın yerə tez-tez və yüngülcə dəyməsi nəticəsində yaranan səsi ifadə edir. Səsin ritmik və təkrarlanan olması xüsusilə vurğulanmalıdır. Yəni, sadəcə ayağın yerə dəyməsi deyil, bu dəymələrin sürətli və ardıcıl təkrarlanması nəticəsində xüsusi bir ritm və səs yaranır. Bu səs adətən sürətli hərəkətlərlə, məsələn, pilləkənlərdən aşağı qaçmaqla və ya tez-tez addım atmaqla əlaqələndirilir.
Sözün ifadə etdiyi səsin təbiəti, ayağın yerə necə dəyməsindən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, yumşaq bir səthdə gup-gup səsi daha səssiz, sərt səthdə isə daha sərt və aydın eşidilər. Həmçinin, addımların sürəti də səsin xarakterinə təsir göstərir. Daha sürətli addımlar daha tez-tez təkrarlanan və bir-birinə daha yaxın gup-gup səsləri yaradır.
Onomatopoetik bir söz olan "gup-gup", səsin özünü təsvir etməklə yanaşı, həm də hərəkətin sürətini və yüngüllüyünü ifadə edir. Misal olaraq verilən "Bir fincan çay içəriçməz pilləkənləri gup-gup başıaşağı endim" cümləsində həm pilləkənlərdən aşağı enmənin sürəti, həm də bu hərəkətin yüngüllüyü və ehtimal ki, bir az da diqqətsizliyi əks olunur. Sözün bu kontekstdə istifadəsi hərəkətin canlı və təsvirli bir şəkildə oxucuya çatdırılmasına xidmət edir.
Qısacası, "gup-gup" sadəcə bir səs deyil, həm də bir hərəkətin, bir vəziyyətin təsviridir. O, dilə canlılıq və təsvirlilik qatır və oxucuya səsin və hərəkətin təbiətini daha aydın şəkildə çatdırır.