Gurlama: "Gurlamaq" fellindən törəmiş isimdir. Əsas mənası, bir şeyin güclü və davamlı səs çıxararaq axması, tökülməsidir. Bu səs, ümumiyyətlə, dərin, boğuk və güclü bir tondadır. Səsin xarakteri axan suyun səsinə, ya da dolu dolu bir qabın içindəki mayenin tökülməsinə bənzəyir.
Gurlama, sadəcə fiziki bir hadisəni təsvir etməklə yanaşı, məcazi mənada da işlədilə bilər. Məsələn, "xalqın gurlaması" ifadəsi xalqın qüvvətli və birləşmiş səsini, etirazını və ya tələbini ifadə edir. Bu mənada gurlama, bir kollektiv gücün səsini və təsirini vurğulayır.
Gurlamanın səs xüsusiyyətlərinə görə, həm təbii, həm də süni səslər üçün istifadə edilə bilər. Məsələn, dəniz dalğalarının gurlaması, maşın mühərrikinin gurlaması, ya da böyük bir izdihamın gurlaması kimi nümunələr göstərmək olar. Hər bir halda, səsin gücü, davamlılığı və dərinliyi gurlama termininin əsas xüsusiyyətlərini əks etdirir.
Ədəbiyyatda gurlama, təsvir etdiyi hadisəyə dramatiklik və güc qatmaq üçün istifadə edilir. Yazıçılar, gurlamanın səs təəssüratını oxucuya çatdırmaq üçün müxtəlif sənət vasitələrindən istifadə edirlər. Beləliklə, gurlama yalnız bir söz olmaqdan çox, bir ədəbi vasitə kimi də fəaliyyət göstərir.