Güləşəngi, Azərbaycan milli musiqisinin ayrılmaz bir parçası olan, güləş yarışmaları zamanı ifa edilən enerjili və ritmik bir havadır. Sadəcə "güləş zamanı çalınan hava" olaraq təsvir edilməkdən daha çox, güləşəngi, əslində, bu qədim idman növünün ruhunu, əzmini və həyəcanını özündə əks etdirən musiqi janrıdır.
Güləş meydanının atmosferini canlandıran bu hava, dinləyiciləri sanki o anın içində yaşamağa sövq edir. Sürətli temp, güclü ritm və coşğun melodiya, güləşçilərin güclü və çevik hərəkətlərini, onların aralarındakı gərgin mübarizəni, qələbə və məğlubiyyətin həyəcanını musiqi vasitəsilə təsvir edir. Bir növ, güləş meydanının səssiz filmini musiqiyə çevirir.
Güləşənginin təsiri yalnız güləşçilər üzərində deyil, həm də tamaşaçılar üzərində də güclüdür. Havanın coşğunluğu və enerjisi izləyiciləri heyecanlandırır, onları yerlərindən qaldırıb, güləşçiləri dəstəkləməyə və meydanda baş verənləri daha həvəslə izləməyə təşviq edir. Beləliklə, güləşəngi sadəcə bir fond musiqisi deyil, həm də güləş yarışmasının ayrılmaz, hətta canlandırıcı bir elementidir.
Tarixən müxtəlif bölgələrdə güləşənginin ifa üslubunda fərqlər ola bilər, ancaq ümumi mahiyyət – enerji, həyəcan və ritm – dəyişməz olaraq qalır. Bu, güləşəngini Azərbaycan mədəni irsinin dəyərli və unikal bir parçası edir. Onun ifası, milli kimliyimizin, ənənələrimizin və qədim idman növlərimizin əsrlər boyu davam edən mirasını əks etdirir.