Gülümsəmə: "Gülümsəmək" felindən törəmiş isimdir. Sadəcə dodaqların bir az qalxması və üzün zərif bir ifadə alması demək deyil. Gülümsəmə, daxili duyğuların – sevinc, məmnuniyyət, razılıq, hətta nəzakət və ya nəsihət – üz ifadəsindəki incə bir təcəssümüdür. Bu, sözsüz dəqiq bir dildir, bir növ "sözsüz dialoq"dur. Gülümsəmənin intensivliyi və müddəti duyğunun şiddətini və davamlılığını göstərir.
Gülümsəmənin əhatə dairəsi çox genişdir. Bir sadə təbəssüm, gündəlik həyatımızda qarşılıqlı əlaqələri asanlaşdırır, insanları bir-birinə daha yaxınlaşdırır. Səmimi və isti bir gülümsəmə insanları rahatlaşdırır, etimad yaradır və ünsiyyəti xoş edir. Əksinə, məcburi və ya saxta bir gülümsəmə, hətta əks təsir göstərərək, inanc itkisinə və narahatlığa səbəb ola bilər.
Psixologiya və sosiologiyada gülümsəmənin tədqiqi xüsusi yer tutur. Gülümsəmənin fiziki və psixoloji sağlamlığa müsbət təsiri sübut olunmuşdur. Gülümsəmə stressi azaldır, immun sistemini gücləndirir və ümumi rifahı yaxşılaşdırır. Hətta sadəcə gülümsəmək hərəkətinin özü belə, beynimizə müsbət siqnallar göndərir və müsbət duyğuların yaranmasına kömək edir. Buna görə də, gülümsəmənin həm özümüz, həm də ətrafımızdakılar üçün dəyərini vurğulamaq çox vacibdir.
Tarix boyu incəsənətdə – rəssamlıqda, heykəltəraşlıqda, ədəbiyyatda – gülümsəmə həmişə mühüm rol oynamışdır. Sənətkarlar gülümsəmə ilə müxtəlif duyğu və hissləri – sevinci, kədəri, ümidsizlik və ya hiyləni – ifadə edə biliblər. Gülümsəmənin təsviri, sənət əsərinin məzmununu daha da dərinləşdirərək, tamaşaçı ilə ünsiyyət qurmağa kömək edir. Gülümsəmə – bu, həyatın incə və güclü bir ifadəsidir.