Günah sözü farsca mənşəli olub, dini və əxlaqi normaların pozulması, qanun və ya əxlaq qaydalarına zidd olan hərəkət deməkdir. Əsas mənası "qəbahət", "səhv", "pis iş" olaraq tərcümə edilə bilər. Lakin, günahın mənası sadəcə bir səhv etməkdən daha genişdir; çünki qəbul edilmiş dini və ya əxlaqi prinsiplərin pozulması nəticəsində yaranan mənəvi bir çatışmazlığı ifadə edir.
Müxtəlif dinlərdə və mədəniyyətlərdə günahın tərifi və nəticələri fərqli ola bilər. Məsələn, bəzi dinlərdə günah, Allahla olan əlaqəni pozur və cəza gətirə bilər. Digər mədəniyyətlərdə isə günah, ictimai qınaq və cəzaya səbəb ola bilər. Bu baxımdan günah anlayışı subyektiv olaraq dəyişə bilər və müxtəlif sosial və mədəni kontekstlərdə fərqli şəkildə qiymətləndirilir. Bir cəmiyyətdə günah sayılan bir əməl başqa bir cəmiyyətdə qəbul edilə bilər.
Günah, sadəcə bir hərəkət deyil, həm də bir düşüncə və niyyət ola bilər. Bəzi dinlərdə pis niyyətlə düşünülən hər bir şey də günah sayılır. Bu baxımdan günah, insanın daxili aləmi ilə də sıx bağlıdır. Tövbə və əfv olunma anlayışı, günahın əhəmiyyətli bir tərəfini əks etdirir. Çünki çoxlu dinlər günahdan sonra peşmançılıq və düzəlmə imkanını qəbul edir.
Günah anlayışının ədəbiyyatda və incəsənətdə də geniş yeri vardır. Günahın nəticələri, insanın mənəvi mübarizəsi və əfv olunma mövzusu ədəbi əsərlərdə tez-tez işlənən mövzulardandır. Ədəbiyyatda günah həm fərdi, həm də ictimai səviyyədə araşdırılır. Mətndə verilən misal da (Səni mələk görəli yazmaz oldu eşqi günah; Vəli yazıldı, bu üzdən) sevgi hisslərinin "günah" kimi qəbul edilməsinin ədəbi bir təsvirini göstərir. Bu misalda "eşq günahı" mövzusu mədəni və dini kontekst daxilində təfsir edilə bilər.